تاثیر عناصر معماری سنتی ایران در طراحی پاتوق های شهری با رویکرد رضایتمندی مردم

یکی از عناصر مهم شهرها و شهرسازی سنتی کشور ما، وجود میدان ها و گره های شهری است که از عمومیت رین و مردمی ترین فضاها محسوب می شود و می توان به آن پاتوق شهری گفت. محیط ساخته شده دست بشر باید با تقویت فرصت های مناسب و با گسترش گزینه های قابل عرضه به مردم، یک محیط دمکراتیک برای استفاده کنندگان فراهم آورد. هدف از انجام این پژوهش شناخت و ارائه اصولی راهکارهاییست که فضای شهری مناسبی را برای افراد منطقه طراحی کند و به فضاهایی دست یابیم که پاسخگوی شهروندان امروزی باشد. از اهداف دیگر این پژوهش می توان به احیا مجدد فضای شهری و ویژگی های زیبایی شناختی آن، دمیدن روح جدید در عرصه های مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و کالبدی، تغییر در سطح فرهنگ منطقه، حفظ و ارتقاء ارزش های کهن، خلق فضای شهری معاصر، و تحکیم حس تعلق به مکان نام برد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که طراحی پاتوق های شهری به مثابه یک فضای زیستی شهروندگرا می باشد که می تواند ضمن ایجاد ترتیبی نو در فرآیند شکل گیری فعالیت ها، به نوسازی، بهسازی و بازسازی منطقه مورد مطالعه با توجه به امکان و استعداد بالقوه و نهانی مکان به عنوان یک فضای شهری مردمی پایدار و ماندگار در طول زمان جهت دهد.

Keywords:

عناصر معماری ایرانی , معماری سنتی , پاتوق های شهری , روحیه انسان , سلامت انسان , رضایتمندی در جامعه