نقش وام واژه ها در گویش هزارگی: گفتمان کاوی رمان ملکه بامیان طبق الگوی فن لیوون
Publish place: Journal of Iranian Languages Linguistics، Vol: 6، Issue: 1
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 325
This Paper With 35 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JILL-6-1_006
تاریخ نمایه سازی: 30 آبان 1400
Abstract:
«زبان»، «فرهنگ» و «کنشگران اجتماعی» اصلیترین مولفههای هویتی در ادبیات معاصر هستند. در رمان خودزندگینامهای ملکه بامیان(۱۳۹۹)، معصومه حلیمی مخاطبان پارسیزبان را با گویشهای هزارگی و ایرانی از این زبان کهن آشنا می سازد. هدف از این پژوهش بررسی ساختاری گویش هزارگی در رمان ملکه بامیان و کشف دیدگاههای ایدئولوژیکی نویسنده بر مبنای الگوی تحلیل گفتمان فن لیوون است. روش پژوهش به صورت توصیفی-تحلیلی با استفاده از منابع کتابخانهای است. دادههای پژوهش بر پایه مولفههای هشتگانه فن لیوون (۲۰۰۸) تحلیل می شوند و بسامد آن ها با استفاده از نرم افزار SPSS ۲۵ و بر مبنای آزمون خیدو مشخص می شود. این جستار درصدد پاسخگویی به این پرسشها است که عناصر ساختاری گویشهای هزارگی و ایرانی زبان پارسی تا چه میزان با یکدیگر تطابق دارند؟ همپوشانی مولفههای هشتگانه الگوی گفتمانکاوی فن لیوون با محتوای مضمونی رمان ملکه بامیان به چه اندازه است؟ فرضیه اصلی این پژوهش آن است که با توجه به پیشینه تاریخی بخش هزارهجات افغانستان، میزان وامواژه های ترکی در گویش هزارگی بیش از سایر وام واژهها است. یافتههای پژوهش نشان میدهند که در سطح زبانی میان وامواژههای ترکی در گویش هزارگی و سایر وامواژهها تفاوت معناداری وجود دارد. وامواژههای ترکی از بسامد و فراوانی بالاتری نسبت به بقیه برخوردار هستند که نشان گر تاثیرپذیری بالای گویش هزارگی از زبان ترکی است. این پژوهش در سطح محتوایی تکیه بیش تری بر مولفه« نام دهی» دارد و کنشگران اجتماعی را بر مبنای فرهنگ شیعی بامیان به صورت عام یا خاص بازنمایی می کند. این مطالعه با بهرهگیری از دو گویش گامی ارزش مند در جهت پاسداری از زبان پارسی برداشته است.
Keywords:
Authors
محمد هادی جهاندیده
استادیار ادبیات انگلیسی/ گروه زبان و ادبیات انگلیسی، دانشگاه پیام نور