ارزیابی فنی-اقتصادی بهره گیری از سامانه ذخیره سازی یخ بر اساس الزامات جدید پیش نویس ویرایش چهارم مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان

با توجه به سهم قابل توجه بارهای سرمایشی در پیک مصرف برق در کشور و روند فزاینده آن در سال های اخیر (تا حدود ۴۰ درصد از اوج تقاضای برق)، در پیش نویس ویرایش جدید مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان الزامات متعددی جهت مدیریت این بارها پیش بینی شده است. از جمله این الزامات بهره گیری از سامانه های ذخیره یخ در ساختمان های با بار سرمایشی بالا است. به منظور ارزیابی فنی-اقتصادی اجرای این الزامات، بار سرمایشی یک ساختمان نمونه با کاربری آموزشی در شهر اهواز توسط نرم افزار کریر شبیه سازی و بر اساس دو راهبرد ذخیره کامل و ذخیره جزیی، عملکرد فنی به همراه سرمایه گذاری اقتصادی لازم تحلیل شد. زمان بازگشت سرمایه مازاد مورد نیاز جهت اجرای سامانه های ذخیره سازی با توجه به پتانسیل صرفه جویی تعیین و مشخص گردید که بار اقتصادی این الزامات تابعی از نوع راهبرد ذخیره سازی، کاربری ساختمان مربوطه و اقلیم است. بر این اساس در ساختمان نمونه مورد بررسی در حالی که بهره گیری از ذخیره سازی جزیی کاملا اقتصادی است، در شرایط برابر بازگشت سرمایه برای سامانه ذخیره سازی کامل بیش از ۵۰ سال خواهد بود. نتایج بررسی سناریوهای مختلف و محتمل تعرفه پایه برق نشان داد که افزایش پنج برابری تعرفه پایه فروش برق، این زمان را به حدود ۱۰ سال کاهش خواهد داد.

Keywords:

بارهای سرمایشی , ذخیره سازی سرما , سیستم ذخیره یخ , مقررات ملی ساختمان , مبحث ۱۹ , نرم افزار کریر