کاربرد شفاهی تا کتبی صنایع ادبی در ادبیات منظوم بختیاری با تاکید بر شعر دو داراب
Publish place: The First National Conference on Iranian Studies of the Provinces "History, Culture and Art of Chaharmahal and Bakhtiari"
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 170
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
IRANOLOGY01_018
تاریخ نمایه سازی: 3 آذر 1400
Abstract:
شعر به ویژه اشعاری که به گویش بختیاری سروده شده، به واسطه ارتباط گسترده با زندگی روزمره مردم و به واسطهارتباط گسترده شاعر با طبیعت از صنایع بلاغی مختلف بهره بسیار برده است به ویژه در اشعار بختیاری کنایه و تشبیهکاربرد فراوان تری نسبت به دیگر موارد دارند. از این رو مقاله حاضر به بررسی جایگاه کنایه و انواع آن در دیواناشعار داراب افسر بختیاری که از شعرای توانمند بختیاری است می پردازد. گویش بختیاری یکی از موجزترین ورساترین و در عین حال ساده ترین گویش های زبان های ایرانی است و شیوه ایجاز این گویش، به سر حد اعجازمی رسد. به همین دلیل داراب افسر در دیوان اشعار خود از «کنایه فعل» از انواع «ایما» و «قریب» که فهم آن ساده است بیش از انواع دیگر آن استفاده کرده است؛ و همچنین این مقاله به بررسی جایگاه تشبیه و انواع آن در کتابگلبانگ بختیاری که مجموعه ای از اشعار داراب رئیسی با گویش بختیاری است، می پردازد. داراب رئیسی بختیاریمتخلص به «داراب» از شعرای توانمند بختیاری است که آثار وی در فرهنگ و ادبیات بومی از ارزش والایی برخوردار است. شاعر در این مجموعه انواع تشبیه به ویژه تشبیه بلیغ، تشبیه تفضیل و تشبیه حسی به حسی را به کار برده است. روش به کار برده شده در این مقاله توصیفی- تحلیلی می باشد.
Keywords:
Authors
ثریا اسلامی خو
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد