مقاوم سازی بناهای تاریخی

استقرار کشور ایران در میان دو صفحه اروپا - آسیا و عربستان، باعث شده است که در طول تاریخ خود زلزله ‎های متعددی را تجربه کند. در طراحی، توسعه و برنامه‎ریزی جوامع بشری معمولا عوامل مختلفی از قبیل مسائل اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و امنیتی مورد توجه قرار می‎گیرند. از جمله پدیده‎ هایی که می ‎تواند امنیت محیط‎ های شهری یا روستایی را به طور مستقیم تحت تاثیر قرار دهد، سوانح طبیعی نظیر زلزله است. ارزیابی‎ها نشان می‎دهد که خطر زلزله و خطرپذیری لرزه‎ای در اغلب نقاط کشورمان بالا است. از آنجایی که بناهای تاریخی حاوی ارزش های ملی و هویتی ما است ، انجام فرآیند های حفظ، مرمت و کاربرد دوباره آن ها به گونه ای که بهینه بودن، پایدار بودن و حفظ منظر آن ها را ممکن سازد و اصالت آن ها را خدشه دار نکند ضروری است. این مقاله ابتدا به بررسی تاریخچه و رویکرد مرمت بناهای تاریخی در می پردازد و در نهایت تکنیک های کاهش خطر لرزه ای ارائه می کند.