بررسی اثر عصاره هسته انار بر استرس اکسیداتیو ناشی از ایسکمی/هیپوپرفیوژن در بافت هیپوکامپ موش

مقدمه: رادیکال های آزاد در ایجاد و تشدید بیماری های عصبی نقش دارند و آنتی اکسیدان ها نقش محافظتی دارند. در این مطالعه اثر تجویز خوراکی عصاره هسته انار(PGSE) بر میزان پراکسیداسیون لیپیدی و اندازه گیری میزان گروه های تیول(-SH) در مدل حیوانی ایسکمی هیپوپرفیوژن مزمن مورد بررسی قرار گرفت.  مواد و روش ها: موش ها به صورت تصادفی به سه گروه کنترل، گروه ایسکمی وگروه ایسکمی دریافت کننده عصاره هسته انار تقسیم شدند. برای ایجاد ایسکمی در موش صحرایی، شریان های کاروتید عمومی به وسیله بخیه پوستی با دو گره محکم در رگ(بالا و پایین) مسدود و سپس شریان ها به طور کامل از وسط قطع گردیدند. سپس مغز موش ها جهت ارزیابی میزان پراکسیداسیون لیپیدی و اندازه گیری میزان گروه های تیول(-SH) استخراج شدند.  یافته های پژوهش: نتایج ما نشان داد که میزان مالون دی آلدئید و تیول در گروه ایسکمی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری(P<۰.۰۰۱) داشته است و میزان مالون دی آلدئید و تیول در گروه ایسکمی دریافت کننده عصاره هسته انار نسبت به گروه ایسکمی کاهش معنی داری(P<۰.۰۰۱) و (P<۰.۰۰۱) به ترتیب داشت. بحث و نتیجه گیری: عصاره هسته انار احتمالا با خاصیت آنتی اکسیدانی قوی توانسته اثرات ایسکمی از جمله تولید رادیکال های آزاد را بهبود ببخشد.

Keywords:

Brain ischemia , Oxidative stress , Pomegranate seed extract , Malondialdehyde , Thiol , ایسکمی مغزی , استرس اکسیداتیو , عصاره هسته انار , مالون دی آلدئید , تیول