بررسی اثر دیکلازوریل بر عملکرد رشد در جوجه های گوشتی آلوده به آیمریا تنلا

کوکسیدیوز مهمترین بیماری انگلی تک یاخته ای صنعت پرورش طیور گوشتی می باشد و مبارزه با بیماری کوکسیدیوز از مسائل مهم دامپروری و دامپزشکی است. خسارت های ناشی از کوکسیدیوز در گله های طیور بالغ بر یک میلیارد دلار در سال می-باشد. دیکلازوریل جزئ دسته دارویی بنزیل استونیتریل محسوب می شود که در عفونت های کوکسیدیایی طیور به کار می رود بر این اساس تعداد ۹۰ قطعه جوجه گوشتی یک روزه در۳ گروه به شرح زیر پرورش یافت. گروه ۱: دریافت کننده جیره پایه در کل دوره آزمایش.گروه ۲: دریافت کننده جیره پایه + ۲۵/۰ میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی ۳۰۰۰۰ عدد اووسیست آیمریا تنلا از چهارده روزگی (تلقیح دهانی). گروه۳: دریافت کننده جیره پایه + ۲۵/۰ میلی لیتر از سوسپانسیون حاوی ۳۰۰۰۰ عدد اووسیست آیمریا تنلا از چهارده روزگی (تلقیح دهانی) + کوکسیدیواستات دیکلازوریل (به میزا ن ۲۰۰ گرم در هر تن) از یک روزگی. در سن ۲۸ و ۴۹ روزگی از هر گروه ۹ جوجه به طور تصادفی انتخاب و شاخص های عملکرد رشد مورد ارزیابی قرار گرفت. دیکلازوریل در گروه درمان موجب افزایش طول لوله گوارش گردید.

Keywords:

دیکلازوریل , کوکسیدیوز , عملکرد رشد , آیمریا تنلا , جوجه گوشتی