بررسی مدل بی ثباتی و عدم تقارن جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی در ایران

در این مطالعه مشروحا تاثیر برخی از متغیرهای کلان اقتصادی بر FDI در ایران مورد بررسی قرار می گیرد. دوره زمانی انتخابی ۱۳۵۲ تا ۱۳۸۸ و تکنیک اقتصادسنجی مورد استفاده در این مقاله، روش واریانس ناهمسانی شرطی خود توضیح تعمیم یافته (GARCH) برای شرایط بی ثباتی و واریانس ناهمسانی شرطی خود توضیح تعمیم یافته قوی((PGARCH  برای بررسی شرایط تقارن مدل می باشد. نتایج تخمین مدل بیانگر این است که در شرایط بی ثباتی افزایش نرخ ارز تاثیر منفی بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی داشته، در صورتی که افزایش بهره وری نیروی کار ، امنیت سرمایه گذاری و درجه باز بودن اقتصاد تاثیر مثبت بر جذب سرمایه گذاری مستقیم خارجی دارد. نتایج تخمین مدل تحت شرایط بی ثباتی به لحاظ نوع اثرگذاری متغیرهای توضیحی روی متغیر وابسته مشابه مدل کوتاه مدت و بلندمدت باثبات ولی با ضرایب متفاوت اثر گذار بوده و همچنین نشان دهنده اثر مثبت شوک ایجاد شده در شرایط بی ثباتی روی کاهش خالص سرمایه گذاری مستقیم خارجی است. در مجموع، نتایج نشان دهنده اثرات نامتقارن شوک ها روی خالص سرمایه گذاری مستقیم خارجی است.

Keywords:

سرمایه گذاری مستقیم خارجی , نرخ ارز , بهره وری نیروی کار , درجه باز بودن اقتصاد , امنیت سرمایه گذاری , الگوی واریانس ناهمسانی شرطی خود توضیح تعمیم یافته