پیشرفت های اخیر در درمان سلول های بنیادی برای نفروپاتی دیابتی

نفروپاتی دیابتی (DN) دلیل اصلی بیماری مرحله نهایی کلیه است. استراتژی های درمانی فعلی برای DN بسیار محدوداست و هیچ یک از آنها نمی توانند پیشرفت مرحله نهایی بیماری کلیوی را متوقف کنند. درمان مبتنی بر سلولهای بنیادینتایج دلگرم کننده ای را در بیماری کلیه ، از جمله DN تجربی نشان داد. خلاصه: هر دو سلول سلول های اپیتلیال لوله ایپروگزیمال نقش اصلی را در پاتوژنز DN بازی می کنند و بر این اساس ، می توانند به عنوان اهداف درمانی در نظر گرفتهشوند. انواع مختلفی از سلول های بنیادی به بازسازی کلیه آسیب دیده کمک می کنند، از جمله سلول های بنیادی جنینی(ESC)، سلول های بنیادی مزانشیمی و سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPSC). سلول های بنیادی اثرات ترمیمی را عمدتا باورود به مکان های آسیب دیده ، هدایت تمایز ، عملکرد پاراکرین و تنظیم مجدد سیستم ایمنی اعمال می کنند. با این حال،بقای ضعیف پس از پیوند در شرایط دیابتی و مدل های حیوانی نامطلوب DN پیشرفته از موانع اصلی برای دستیابی به یکاثر درمانی موثر از پیوند سلول های بنیادی است. اخیرا ، پیشرفت چشمگیری هم در تمایز مستقیم ESC های انسانی وiPSC ها به سلول های کلیوی و هم در تولید iPSC های خاص بافتی و بیمار ایجاد شده است ، ابزاری قدرتمند برای بررسیمکانیسم های DN و شناسایی سلول کاندیدای ایده آل برای آینده کاربرد بالینی است. پیام کلیدی: این بررسی اطلاعات بهروز شده درباره پیشرفت و محدودیت های اخیر درمان مبتنی بر سلول های بنیادی برای DN را ارائه می دهد.

Keywords:

نفروپاتی دیابتی , سلول های بنیادی پرتوان القایی , سلول های بنیادی مزانشیمی , سلول های بنیادی جنینی