اثر بخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل با استفاده از آموزه های دینی در افزایش سازگاری زوجین ناسازگار

هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش تحلیل رفتار متقابل با استفاده از آموره های دینی در افزایش سازگاری زوجین ناسازگار مراجع کننده به مرکز رائین است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه زوجین ناسازگار مراجع کننده به مرکز مشاوره می باشد. نمونه آماری شامل ۲۰ زوج است که از بین تعدادی از زوجین ناسازگار که به فراخوان محقق برای بالا بردن سازگاری پاسخ مساعد داده بودند، به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد. و زوجین به طور تصادفی به دو گروه مساوی ۱۰)زوج گروه آزمایش و ۱۰ زوج گروه گواه) گمارده شدند. طرح تحقیق از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه ا ست. در این آموزش تحلیل رفتار متقابل با استفاده از آموزه های دینی به عنوان متغیر مستقل و سازگاری به عنوان متغیر وابسته در نظر گرفته شده است. ابتدا ازهر دو گروه ، پیش آزمون به عمل آمد سپس متغیر آزمایشی در ۸ جلسه، به گروه آزمایش آموزش داده شد و در پایان پس- آزمون برای هر دو گروه اجرا شد.در پژوهش حاظر برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سزگاری زناشویی اسپاینر استفاده شد.

Keywords:

سازگاری , زوجین ناسازگار , رفتار متقابل , استفاده از آموزه های دینی