اثربخشی معنویت درمانی بر خودکارآمدی و سبک های مقابله با استرس در زنان خانه دار

پژوهش حاضر با هدف اثربخشی معنویت درمانی بر خودکارآمدی و سبک های مقابله با استرس در زنان خانه دار انجام گرفت، روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با گروه کنترل و آزمایش و طرح پیش آزمون– پس آزمون و جامعه آماری متشکل از کلیه زنان خانه دار شهرستان استهبان بود. نمونه ای به حجم ۳۰ نفر که به روش نمونه گیری در دسترس، انتخاب گردید و به دو گروه آزمایش و گروه کنترل تقسیم شدند. معنویت درمانی طی ۸ جلسه برای گروه آزمایش انجام شد . ابزار جمع آوری داده ها شامل، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و سبک های مقابله با استرس کالزبیک و همکاران بود. نتایج حاصل از این پژوهش با استفاده از تحلیل کواریانس تک متغیره و چند متغیره نشان داد که معنویت درمانی بر خودکارآمدی زنان خانه دار تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین معنویت درمانی بر بهبود سبک های مقابله ای مساله مدار و هیجان مدار تاثیر مثبت ومعناداری داشت.

Keywords:

معنویت درمانی , خودکارآمدی , سبک های مقابله با استرس , زنان خانه دار