مطالعه جنبه های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی کاربرد آبسیزیک اسید در گیاهان برای بهبود کمی و کیفی محصول در شرایط تنش کم آبی

تنش غیرزیستی شامل تعدادی از تنش ها است که توسط شرایط محیطی ایجاد می شود. تنش خشکی از مهمترین فاکتورهای تنش زای محیطی است که تولید و بقای گیاهان را تحت تاثیر قرار می دهد. از جمله راهکارهای مهم در جلوگیری از بروز خشکی و پیشگیری از اتلاف منابع آبی در بخش کشاورزی، می توان به افزایش راندمان آبیاری، انتخاب گونه های مقاوم به خشکی، استفاده از مواد جاذب رطوبت و استفاده از تنظیم کننده های رشد گیاهی مثل آبسیزیک اسید اشاره کرد. استفاده از آبسیزیک اسید می تواند دو رویکرد اساسی داشته باشد. اولا اینکه به عنوان یک هورمون کلیدی، سبب افزایش آنتی اکسیدانت ها و بهبود فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانی و صفات فیزیولوژیکی شود که این امر مقاومت گیاه را به تنش های محیطی مثل خشکی افزایش می دهد و دوما، در نمو دانه و میوه و افزایش کمیت و کیفیت محصول نیز موثر می باشد. این تنظیم کننده رشد گیاهی علاوه بر اثرات مثبتی که می تواند داشته باشد، هیچ گونه تهدید زیست محیطی را به همراه ندارد. از طرف دیگر زمانی که امکان تولید تجاری آبسیزیک اسید فراهم شود، می توان آن را با دز کم و تعداد دفعات کاربرد کم استفاده نمود و به این ترتیب هزینه کاربرد آبسیزیک اسید کاهش داد و امکان استفاده گسترده از آن را فراهم نمود.

Keywords:

آبسیزیک اسید , آنزیم های آنتی اکسیدانی , عملکرد کیفی , صفات فیزیولوژیکی , تنش کم آبی