پیش بینی اضطراب کرونا در زنان: راهبردهای مقابله ای و تحمل پریشانی

این پژوهش با هدف پیش بینی اضطراب کرونا ویروس در زنان و تعیین نقش راهبردهای مقابله ای و تحمل پریشانی بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان متاهل شاغل شهر شیراز در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های تحمل پریشانی سیمونز و گاهر (۲۰۰۵)، راهبردهای مقابله ای اندلر و پارکر (۱۹۹۱) و اضطراب کرونا ویروس علی پور و همکاران (۱۳۹۸) استفاده شد. بعد از جمع آوری و استخراج داده ها، نمرات شرکت کنندگان با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه و به وسیله نرم افزار آماری spss-۲۴ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج ضریب همبستگی نشان داد که اضطراب کرونا با راهبرد مقابله ای مسئله مدار و تحمل پریشانی همبستگی منفی و با راهبرد مقابله ای هیجان مدار و اجتنابی همبستگی مثبت معناداری دارد. نتایج رگرسیون چند متغیری نشان داد که راهبرد مقابله ای مسئله مدار با ضریب بتای ۱۲/۰- توانست اضطراب کرونا ویروس را به صورت منفی و راهبردهای مقابله ای هیجان مدار با ضریب بتای ۱۴/۰ و راهبردهای مقابله ای اجتنابی با ضریب بتای ۱۳/۰ توانستند اضطراب کرونا را به صورت مثبت در زنان شاغل پیش بینی کنند. همچنین نتایج نشان دادند که خرده مقیاس تحمل با ضریب بتای ۱۳/۰-، خرده مقیاس جذب با ضریب بتای ۱۱/۰-، خرده مقیاس ارزیابی با ضریب بتای ۱۶/۰- و خرده مقیاس تنظیم با ضریب بتای ۲۹/۰- توانستند اضطراب کرونا را به صوت منفی در زنان شاغل پیش بینی کنند. از آنجا که راهبردهای مقابله ای و تحمل پریشانی می توانند پیش بین خوبی برای اضطراب بیماری کرونا باشند؛ می توان با بررسی راهبردهای مقابله ای مسئله مدار و افزایش تحمل پریشانی، اضطراب بیماری کرونا را کاهش داد.

Keywords:

Coronary anxiety disorder , anxiety tolerance , coping strategies , working mothers , اضطراب کرونا , تحمل پریشانی , راهبردهای مقابله ای