مقایسه اثر قارچ پوسیدگی سفید رنگین کمان (Coriolus versicolor) و قارچ پوسیدگی قهوه ای (Coniophora cerebella) بر روی دوام و برخی از خواص مکانیکی چند سازه باگاس- پلی پروپیلن

در این بررسی اثر قارچ های مولد پوسیدگی سفید و قهوه ای بر چند سازه باگاس پلی- پروپیلن در ۵ تکرار و ۳ تیمار ۸، ۱۲و۱۶ هفته بررسی شد. این چند سازه با اختلاط ۴۰ درصد الیاف باگاس و ۶۰ درصد  پلی پروپیلن و۲ درصد انیدریک مالئیک کرافت شده پلی پروپیلنی با روش پرس مسطح در مو سسه تحقیقاتی البرز ساخته شده و قابلیت بازیافت دارد.  نمونه ها پس از کشت در داخل ظروف مخصوص موسوم به ظروف Kolle قرار گرفتند  و سپس به داخل انکوباتور انتقال داده شدند و در دمای ۵/۲۳  سانتی گراد و رطوبت نسبی ۷۵ درصد قرار گرفتند و پس از پایان هر تیمار اندازه گیری های لازم جهت دستیابی به نتایج صورت گرفتند. میزان درصد پوشش میسیلیوم در نمونه ها اولین فاکتور مورد ارزیابی بود که در آن پیشرفت قارچ مولد پوسیدگی سفید در ۸ هفته اول به نسبت قارچ مولد پوسیدگی قهوه ای تا حدودی کمتر بود و پس از ۱۲ و ۱۶ هفته درصد پوشش میسیلیوم بر روی تمام نمونه ها ۱۰۰ درصد شد در نهایت میزان تخریب و اثر ناخن طبق معیار ویلیتنیر ارزیابی شد که میزان تخریب توسط قارچ مولد پوسیدگی قهوه ای کمتر از سفید بوده و در قارچ مولد پوسیدگی سفید تخریب بیشتر بود. میزان درصد کاهش وزن نمونه ها در پوسیدگی سفید بیشتر از پوسیدگی قهوه ای بوده و پس از طی زما ن های ۸، ۱۲ و۱۶ هفته کاهش وزن معنی دار بوده است. با استفاده از دستگاه ساناتام که مخصوص اندازه گیری سختی چوب پلاستیک بوده میزان کاهش سختی نمونه ها اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میزان کاهش سختی در نمونه های تحت تاثیر پوسیدگی سفید کمی بیشتر از نمونه های در معرض قارچ های مولد پوسیدگی قهوه ای بود.  

Keywords:

باگاس , پلی پروپیلن , انیدرید- مالئیک پلی پروپیلنی , چوب - پلاستیک , دوام طبیعی , قارچ پوسیدگی سفید رنگین کمان , قارچ پوسیدگی قهوه ای