اولویت بندی سیاست های راهبردی استحصال حقابه رودخانه های مرزی ایران به روش AHP و ANP

محدودیت منابع آب شیرین در ایران و ضرورت برنامه ریزی برای استفاده مناسب از ظرفیت های متنوع منابع آب، توجه به استحصال حقابه رودخانه های مرزی را برجسته تر می کند. در این پژوهش، سیاست های راهبردی که دولت برای استحصال حقابه رودخانه های مرزی ایران می تواند اتخاذ کند، طبق نظر کارشناسان در قالب۲۰ پرسش نامه و بر اساس ۵ معیار و ۱۲ راهبرد تهیه شده و با استفاده از روش AHP و ANP اولویت بندی شد و نتایج با استفاده از روش تری آنتافیلو و همکاران (۱۹۹۷) تحلیل حساسیت شد. طبق نتایج راهبرد A۱ در روش AHP با ارجحیت ۱۱/۸۹ درصد و در روش ANP با ارجحیت ۱۱/۰۸ درصد در اولویت اول قرار گرفت. همچنین راهبرد A۱۱ در روش AHP با ارجحیت ۸/۱۷ درصد و در روش ANP با ارجحیت ۶/۱۱ درصد در اولویت آخر قرار گرفت. همچنین میزان منفعت با ضریب ۰/۱۸۵ به عنوان حساس ترین معیار معرفی شد. راهبرد A۴ با ضریب ۰/۱۷۸ نسبت به سایر راهبردها حساس ترین سیاست راهبردی می باشد که بر اساس معیار میزان منفعت حاصل شده است. در گام نهایی پس از نرمال سازی وزن راهبردها با توجه به معیار بحرانی، اولویت بندی راهبردها با اندکی تغییر در وزن ها بدون تغییر باقی ماند.

Keywords:

آب های مرزی , دیپلماسی آب , روش های چند معیاره , رودخانه , تحلیل سلسله مراتبی , تحلیل شبکه ای