کارایی مصرف آب و عملکرد گیاه فلفل قلمی در روش شیرین سازی آب شور به روش میعان با نور خورشید (آبیاری تقطیری)

در دهه های اخیر به دلیل مشهود شدن محدودیت منابع آب شیرین، توجه بسیاری از پژوهشگران به سمت استفاده از روش های جدید برای شیرین سازی آب شور جلب شده است. شیرین سازی آب شور با استفاده از انرژی خورشید یکی از این روش ها می باشد که در آن آب شور ابتدا تبخیر و سپس با فرآیند تقطیر تبدیل به آب شیرین می شود. زمانی که از این فرآیند برای آبیاری استفاده شود به آن آبیاری تقطیری می گویند. در پژوهش حاضر از روش آبیاری تقطیری با روشی جدید برای آبیاری فلفل قلمی در منطقه شهرکرد استفاده شد. این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار نوع آب (آب مقطر، آب آشامیدنی و آب با شوری های ? و ?/? دسی زیمنس بر متر) و سه نوع ظرف (نیمکره شفاف و رنگی پلاستیکی و شیشه ای هرمی شکل) به عنوان سطوح تقطیر کننده و در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که هرچه آب درون ظرف تقطیر شورتر شود، مقدار تولید آب شیرین کمتر می شود و در نتیجه وزن تر و خشک میوه و شاخساره نیز نسبت به تیمارهای با آب مقطر و آب آشامیدنی کاهش می یابد به نحوی که بیشترین کاهش مربوط به آب با شوری ?/? دسی زیمنس بر متر می باشد. در بین ظروف تقطیر مورد بررسی نیز بهترین نتیجه را ظرف هرمی شکل شیشه ای نشان داد. بالاترین مقدار کارایی مصرف آب نیز در در دو نوع آب شیرین مورد استفاده و به مقدار متوسط ?/? کیلوگرم بر مترمکعب و کمترین مقدار در تیمار آب با شوری ?/? دسی زیمنس بر متر و به میزان ?/? کیلوگرم بر مترمکعب بدست آمد. در نهایت نتایج بررسی مقدار درصد تامین آب گیاه فلفل قلمی بوسیله روش آبیاری تقطیری نشان داد، در صورتیکه از روش آبیاری تقطیری با آب شور ? و ?/? دسی زیمنس بر متر و ظرف تقطیر هرمی شیشه ای استفاده شود، به ترتیب ?? و ?? درصد آب مورد نیاز این گیاه تامین خواهد کرد و بقیه آب مورد نیاز باید بصورت آبیاری تکمیلی در اختیار گیاه قرار گیرد.

Keywords:

آبیاری تقطیری , آب شور , انرژی تجدید پذیر , ظروف تقطیر