بررسی فاکتورهای موثر در تهیه نانوذرات پلی بوتیل سیانوآکریلات به روش پلیمریزاسیون امولسیونی

سابقه و هدف: در دهه های اخیر به حامل های دارورسانی در مقیاس نانو بسیار توجه شده است. در طول دو دهه گذشته، نانوذرات سیانوآکریلات به میزان گسترده ای به عنوان حامل های دارورسان مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این مطالعه تولید نانوذرات پلی بوتیل سیانوآکریلات (PBCA) به روش پلیمریزاسیون امولسیونی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: از روش پلیمریزاسیون امولسیونی و با استفاده از دکستران ۷۰ کیلودالتون به عنوان پایدارکننده، نانوذرات پلی بوتیل سیانوآکریلات ساخته شد. نانوذرات تولیدشده با استفاده از دستگاه های زتاسایزر، میکروسکوپ الکترونی روبشی و میکروسکوپ نوری توصیف شدند. اثر عوامل پلیمریزاسیون بر روی اندازه و توزیع اندازه، بررسی گردید. این عوامل شامل دکستران ۷۰ کیلودالتون، پلی سوربات-۸۰، غلظت یونH+ ، زمان پلیمریزاسیون، درجه حرارت و سونیکاسیون بودند. یافته ها: این بررسی نشان داد که غلظت معینی از پایدارکننده برای تولید بهینه نانوذرات، مورد نیاز است. این غلظت در این مطالعه ۲ درصد تشخیص داده شد. اثر یون H+ تعیین کننده بود. بطوریکه در ۴pH کاهش شدید بازده تولید اتفاق افتاد. همچنین اندازه و توزیع اندازه بالاتر نانوذرات، در دمای ºC ۵۰ نسبت به دمای اتاق به دست آمد. نقش سورفاکتانت پلی سوربات-۸۰ در غلظت ۰۰۱/۰ درصد بر روی خواص نانوذرات مثبت ارزیابی شد. علاوه بر این، با افزایش زمان پلیمریزاسیون از ۵/۵ ساعت به ۱۸ ساعت، نانوذرات شکیل تر به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که خواص نانوذرات تحت تاثیر عوامل مختلف است که با دستکاری این عوامل می توان نانوذرات با خواص مطلوب به دست آورد. نانوذرات PBCA تحت تاثیر عوامل مختلف است و با دستکاری صحیح آنها می توان نانوذراتی قابل قبول و مطلوب تهیه کرد.

Keywords:

Nano , poly butyl cyanoacrylate , Dextran , Emulsion Polymerization , نانو , پلی بوتیل سیانوآکریلات , دکستران , پلیمریزاسیون امولسیونی