تخمین ضریب آبگذری سفره آب زیر زمینی از داده های مقاومت ویژه الکتریکی در دشت مهیار جنوبی واقع درجنوب شرق اصفهان

دشت معیار با وسعت 1716 کیلومتر مربع در مسیر جاده اصفهان به شهرضا و در فاصله 30 کیلومتری اصفهان واقع شده است. سری رسوبات این دشت شامل رسوبات دانه ریز عمدتا رسی همراه با لایه های محدودی از شن و ماسه می باشد. در ابتدای این مقاله نشان داده می شود که در آبخوان دشت مهیار ضریب آبگذری و ضریب قابلیت انتقال با فاکتور سازند، مقاومت ویژه الکتریکی نرمالایز شده و مقاومت عرضی الکتریکی نرمالایر شده آبخوان رابطه ای خطی دارند. در ادامه کاربرد روشی ارائه می گردد که بتوان با سوانداژزنی الکتریکی در هر نقطه از دشت و با داشتن مقاومت ویژه الکتریکی آبخوان و تعیین هدایت ویژه الکتریکی آب زیر زمینی محل مورد مطالعه، ضرایب هیدرولیکی سفره را تعیین نمود. در این پژوهش از تعداد 5 چاه حاوی آزمایش پمپاژ مربوطه بهمراه 136 سوانداژ ژئوالکتریکی که به طور غیر همزمان با آزمایش پمپاژ برداشت گردیده بود، استفاده شده است. در نهایت جهت تعیین مدل رفتاری سفره ابدار در دشت مهیار از ضرایب هیدرودینامیکی برآورد شده توسط سونداژهای ژئوالکتریکی استفاده گردید.

Keywords:

ضریب آبگذری , مقاومت ویژه الکتریکی , فاکتور سازند , ضریب قابلیت انتقال , مقاومت عرضی الکتریکی