نقش تعامل پدر فرزند در پیش بینی نشانه های اختلال خوردن در دختران و پسران نوجوان

مقدمه و هدف: تعامل والد فرزند از مهم تین عوامل موثر در بروز اختلال های خوردن محسوب می شود. با این حال اکثر مطالعات به بررسی مادران محدود شده اند. بر این اساس، هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش تعامل پدر فرزند در پیش بینی نشانه های اختلال های خوردن در دختران و پسران نوجوان بود. روش: نمونه این پژوهش توصیفی همبستگی شامل ۳۵۲ نفر از نوجوانان ۱۳ تا ۱۸ ساله ساکن تهران بود که در سال ۱۳۹۹ به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرها از پرسش نامه رابطه والد فرزند فاین (PCRS) و پرسش نامه غربالگری خوردن (EDDS) استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: رابطه منفی و معنادار بین تعامل پدر فرزند با نشانه های اختلال خوردن در نوجوانان وجود داشت (P<۰/۰۱). همچنین تعامل پدر فرزند به ترتیب، نشانه های اختلال خوردن در نوجوانان دختر (B=-۰/۲۷؛ P<۰/۰۰۱)، و پسر (B=-۰/۲۵؛ P<۰/۰۰۱) را پیش بینی کرد. بحث: یافته های پژوهش از نقش مهم پدران در پیش بینی اختلال خوردن در نوجوانان حکایتدارد، که می توانند در تدوین مداخلات پیشگیرانه و درمانی این اختلال مورد استفاده قرار گیرند.

Keywords:

اختلال خوردن , تعامل پدر فرزند , نوجوان