تعالیم و آموزه های اخلاقی و دینی در الهی نامه عطار نیشابوری

از شگفتی‎های عالم اخلاق و عرفان و معنویت میتوان به وجود تباری از شاعران و نویسندگان بزرگ یاد کرد که همواره در طول تاریخ و در هر شرایطی معلم اخلاق و انسانیت بوده و هستند و حکایات و اندرزهای آنان نشانه حکمت و معرفت عمیق آنهانسبت به خداوند و انسا ن ها است. برای شناخت شاعران پرداختن به حال آنان و عناصر زیبایی شعر کافی نیست بلکه پی بردن به عقاید و روحیات آنها کمک بیشتری به شناخت روحیه شاعران میکند. بهترین معیار و ملاک بررسی روحیهی شاعران دقت در اشعار آنان است که اصطلاحا فرزند جان آنان محسوب میشود. یکی از این پاکبازان و عارفان شیخ فریدالدین عطارنیشابوری است. عطارعلاوهبر جایگاهبلندیکهدر شعرونثروبلاغتسخندارد،نصیحت گریبزرگنیزهست. این مقاله که با روش تحلیلی و توصیفی انجام گرفته است بر آن است، برگزیدهترین مباحث اخلاقی و تعلیمی را در الهی‎نامه که ناشی از تاثیر افکار و وسعت و عمق نفوذ معنوی اوست و برگرفته از آیات قرآن و احادیث نبوی و روایتهای ائمه معصومین و عارفان بلند مرتبه است مشخص نماید. و سعی شده تا جایی که ممکن است هیچ بیتی که مضمون تعلیمی و اخلاقی دارد نادیده گرفته نشود.

Keywords:

آموزه های اخلاقی , شعر تعلیمی , عطار نیشابوری , الهی نامه