تاثیر افکار نوافلاطونی در عرفان اسلامی ( خصوصا در آثار عطار و مولوی)
Publish place: Persian Language and Literature، Vol: 12، Issue: 5
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 229
This Paper With 34 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PERSI-12-5_001
تاریخ نمایه سازی: 19 آذر 1400
Abstract:
عرفان اسلامی پدیده ای شکل گرفته در بستر تفکرات فلسفی و کلامی است این جریان پربار فرهنگی، بار سنگینی از مضامین و آموزه های مکاتب فکری پیشین را بر دوش می کشد. فلسفه نوافلاطونی یکی از مهمترین آبشخورهای عرفان و تصوف اسلامی است و باروری این مکتب از مطالعه آثار برجسته ترین عارفان سده های ششم و هفتم هجری یعنی شیخ فریدالدین عطار نیشابوری و جلال الدین محمد بلخی آشکار می گردد. کشف، دسته بندی و تبین مولفه های موجود در نظام فلسفی نوافلاطونیان در سروده های عطار و مولوی، حاکی از ژرفای تاثیرپذیری این دو قله رفیع عرفان اسلامی از تعالیم فلوطین است. این مقاله با ارایه شواهدی سعی در بازنمایی این تاثیر عمیق و بنیادین دارد
Keywords:
Authors
رضا اشرف زاده
استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد
روجا پورفرج بیگ زاده
دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سبزوار
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :