ارتباط اختلالات هیجانی بر اساس معیار های حوزه پژوهش با اختلالات طیف نوروتیک بر اساس DSM۵: روایی و اعتبار خود گزارشیها

هدف از مطالعه حاضر شناسایی رابطه بین نشانگان اختلالات هیجانی بر اساس نظام ابعادی معیارهای حوزه پژوهش و شاخصهای اختلالات نوروتیک بر اساس DSM۵ بود. روش این مطالعه همبستگی بوده و بدین منظور ۳۰۰ نفر از مبتلایان دارای تشخیص اختلالات افسردگی، اضطراب و وسواس-اجباری (۱۸ تا ۴۰ ساله) به صورت نمونه گیری هدفمند از بین مراجعه کنندگان به شش مرکز سلامت روان در شهر تهران دعوت شدند تا در این مطالعه شرکت کنند. ابزارهای بررسی، پرسشنامه چندبعدی اختلالات هیجانی، افسردگی بک، اضطراب اسپیلبرگر و وسواس مادزلی بودند. نتایج همبستگی بین نمره کل پرسشنامه چندبعدی اختلالات هیجانی با پرسشنامه­های فوق، معنی دار بود که با استناد به مفاهیم سازه های نظری، نشان دهنده روایی سازه و همگرای بالای این پرسشنامه می باشد. همبستگی بین زیر مقیاسهای پرسشنامه چندبعدی اختلالات هیجانی نیز، معنی دار بود. همچنین نتایج همبستگی بین زیر مقیاسهای پرسشنامه اختلالات هیجانی با نمره کل (به استثنای خرده مقیاس اجتناب فعال) نیز معنی داری قابل قبولی داشت. یافته­های حاصل از همبستگی پرسشنامه چندبعدی اختلالات هیجانی با پرسشنامه های مربوط به اختلالات نوروتیک، روایی و اعتبار قابل قبولی را در جامعه بیماران ایرانی نشان ­می­دهد. هر چند ارزیابی بالینی با پرسشنامه چندبعدی اختلالات هیجانی، قادر خواهد بود ده حوزه ازابعاد بدکارکردی هیجانی را درمبتلایان مورد بررسی قراردهد، مطالعات وسعیتری در زمینه تشخیص اختلالات هیجانی با این ابزار پیشنهاد می شود.

Keywords:

اختلالات طیف نوروتیک , پرسشنامه چند بعدی اختلالات هیجانی , رویکرد ابعادی , معیارهای حوزه پژوهش