اثر محدودیت کیفی خوراک و مدت زمان اعمال آن بر عملکرد، فراسنجه های بیوشیمیایی خون و خصوصیات لاشه جوجه های گوشتی

در تحقیق حاضر، کاهش غلظت مواد مغذی جیره و مدت زمان استفاده از آن بر عملکرد جوجه گوشتی بررسی شد. تعداد  ۳۷۵ قطعه جوجه گوشتی نر یک روزه در قالب ۵ تیمار، ۵ تکرار و ۱۵ پرنده در هر تکرار از ۱ تا ۳۹ روزگی استفاده شد. در این مطالعه، منظور از جیره مرسوم، جیره ای در سطح توصیه احتیاجات سویه جوجه گوشتی است و منظور از جیره رقیق، جیره ای است که از لحاظ انرژی و اسیدهای آمینه ضروری به میزان ۷ درصد رقیق تر می باشد. جیره های آزمایشی (به ترتیب برای دوره آغازین، رشد و پایانی) در تیمارها عبارت بودند از: T۱) مرسوم، مرسوم، مرسوم (شاهد(؛ T۲) رقیق، رقیق، رقیق؛ T۳) مرسوم، رقیق، مرسوم؛ T۴) رقیق، رقیق، مرسوم وT۵ ) مرسوم، مرسوم، رقیق. در کل دوره (۱ تا ۳۹ روزگی)، خوراک مصرفی روزانه (۰/۰۵>p) و افزایش وزن روزانه (۰/۰۱>p) تیمار شاهد بالاتر از سایر تیمارها بود و تفاوت ضریب تبدیل خوراک بین تیمارها معنی داری نبود. در دوره پایانی، تیمار شاهد تلفات بالاتری نسبت به T۲ و T۳ داشت (۰/۰۵>p)، هرچند در کل دوره، تفاوت تیمارها معنی دار نبود. وزن سینه در T۱ و T۳ بالاتر از T۲، T۴ و T۵ بود (۰/۰۱>p). T۲ و T۳ دارای خاکستر استخوان بالاتری نسبت به T۱ و T۵ بودند (۰/۰۵>p). در کل می توان نتیجه گیری نمود استفاده از جیره مرسوم در کل دوره اگرچه باعث افزایش تلفات در دوره پایانی و کاهش خاکستر استخوان شد، اما در مجموع، عملکرد رشد بهتری را به دنبال داشته است.

Keywords:

Broiler chicken , Diluted diet , Normal diet , Performance , Qualitative restriction , جوجه گوشتی , جیره رقیق , جیره مرسوم , عملکرد , محدودیت کیفی