پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس هوش معنوی و استرس والدگری در مادران کودکان با نیازهای ویژه

هدف پژوهش حاضر، پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس هوش معنوی و استرس والدگری در مادران کودکان با نیازهای ویژه شهر بجنورد بود. در این مطالعه همبستگی ، جامعه آماری را تمام مادران کودکان با نیازهای ویژه شهر بجنورد تشکیل دادند که به روش نمونه گیری هدفمند تعداد ۲۳۵ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.در این پژوهش از پرسشنامه های رضایت زناشویی MSQ ، هوش معنوی SIQ و استرس والدگری PSIQ به عنوان ابزار استفاده شد. داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام به تحلیل درآمدند. نتایج پژوهش نشان داد که استرس والدگری و هوش معنوی با رضایت زناشویی رابطه مثبت و معنادار داشتند. استرس والدگری و هوش معنوی ۴۸ درصد از واریانس مربوط به رضایت زناشویی مادران را پیش بینی نمود که استرس والدگری سهم بیشتری در بهبود رضایت زناشویی را در مادران به خود اختصاص داد. با توجه به نتایج به دست آمده اهمیت توجه به استرس والدگری و هوش معنوی در رضایت زناشویی امری ضروری محسوب می شودوهمچنین نیز، به نظرمی رسد عوامل دیگری هم وجود دارند که به روی رضایت زناشویی تاثیر بگذارد.

Keywords:

استرس والدگری , رضایت زناشویی , هوش معنوی , مادران کودکان با نیازهای ویژه