Educational Intervention on effects' Peers Knowledge and Behaviors of Students with Diabetes Type I

چکیده زمینه و هدف: نظر به اهمیت نقش همسالان در ارتقاء سلامت نوجوانان مبتلا به بیماری مزمن از جمله دیابت، پژوهش حاضر با هدف تاثیر برنامه آموزشی ارتقاء سلامت بر دانش و عملکرد همتایان دانش آموزان شهرکردی مبتلا به دیابت نوع ۱ در سال ۱۳۹۱ انجام شد. روش بررسی: در مطالعه تجربی ۶۴ نفر از دانش آموزان شهرکردی در سال ۱۳۹۱ بطور تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل انتخاب شدند. آگاهی افراد با استفاده از پرسشنامه خود ساخته (۱۴ سوال آگاهی،۶ سوال دموگرافیک) و عملکرد افراد بوسیله چک لیست (۸ سوال) قبل و بعد یک ماه از اجرای برنامه آموزشی ارتقاء سلامت سنجیده شد. ضریب آلفای کرونباخ برای سوالات آگاهی ۸۲/۰ و عملکرد ۷۶/۰ محاسبه گردید. داده ها با استفاده از آزمون تی مستقل ،تی زوج،ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یکطرفه و کای دو با سطح اطمینان ۹۵ درصد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین نمره آگاهی و عملکرد قبل و بعد از اجرای برنامه ی ارتقاء سلامت در گروه کنترل تفاوت معنی داری نداشت اما در گروه آزمون این اختلاف معنی دار شد (۰۰۱/۰=P). قبل و بعد از مداخله، آگاهی و عملکرد با تحصیلات والدین و سابقه بیماری در فامیل تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰P>) اما میزان آگاهی با عملکرد همبستگی مستقیم داشت (۶۵/۰r=). نتیجه گیری: با توجه به اثرات مثبت آموزش در آگاهی و عملکرد همتایان مبتلا به دیابت و اهمیت نقش همسالان در ارتقاء سلامت نوجوانان مبتلا به بیماری مزمن اجرای برنامه های آموزشی مشابه در سطح مدارس پیشنهاد می شود.

Keywords:

Peer group , Diabetic mellitus type۱ , Health promotion , Knowledge , Iran , گروه همسالان , دیابت ملتیوس نوع ۱ , ارتقاء سلامت , دانش , ایران