طراحی مدلی برای درگیری شغلی

اخیرا مفهومی تحت عنوان درگیری شغلی وارد مباحث سازمانی شده است. درگیری شغلی به عنوان یک نگرش، عامل مهمی است که موجب کارایی و اثربخشی سازمان می شود. هدف از انجام این پژوهش طراحی مدلی برای درگیری شغلی است که در آن عوامل موثر بر درگیری شغلی، مولفههای درگیری شغلی و پیامدهای درگیری شغلی مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نوع مروری است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که ۳ دسته از عوامل موثر شامل عوامل فردی (ویژگی های شخصی، هوش هیجانی، انگیزش) و عوامل شغلی (ویژگی های شغلی: نوع مهارت، هویت کار، اهمیت کار، استقلال، بازخورد؛ پربار سازی شغلی، وضعیت شغلی و عوامل سازمانی رفتار شهروندی سازمانی، مذاکره و اعتماد سازمانی، ارتباطات، ملاحظات، حمایت سازمانی ادراک شده، سرپرستان حامی از خانواده کار، ویژگیهای موقعیتی، جو سازمانی مشارکتی، تعهد عاطفی، تعهد هنجاری، تعهد تیم، فرهنگ سازمانی، عملیات سازمانی، مدیریت نیروی انسانی، عملکرد خوب سیستم های کاری، مولفههای رهبری خدمتگزار: خدمت رسانی، تواضع و فروتنی، قابلیت اعتماد و دلجویی؛ جو روان شناسانه ایجاد شده توسط مدیر، انعطاف پذیری مدیر، مبادله اجتماعی میان رهبر و اعضای سازمان بر درگیری شغلی اثرگذار است. همچنین نتایج نشان میدهد که درگیری شغلی منجر به ۳ دسته از پیامدها شامل پیامدهای فردی (عملکرد شغلی، نشان دادن روحیه مثبت در کار، رفتار نوآورانه، انگیزه خدمات عمومی) و پیامدهای شغلی (رضایت شغلی، رضایت شغلی بیرونی و درونی، پیوند شغل با هویت، علایق و اهداف زندگی کارکنان، اهمیت قائل شدن برای شغل) و پیامدهای سازمانی (اثربخشی سازمانی، تعهد سازمانی، تعهد عاطفی، تعهد هنجاری، عدم تمایل به ترک شغل، عدالت سازمانی، سودآوری و بهره وری سازمانی می شود.

Keywords:

درگیری شغلی , شور و حرارت در کار , وقف شدن در کار , غرق شدن در کار