نقش «حافظه سرگذشتی» و «مسئله گشایی» در افسردگی و انگاره پردازی خودکشی

ضرایب همبستگی معنی دار بین مولفه های مسئله گشایی به حالت هیجانی شکل ۲:میانگین میزان اختصاصی بودن در پاسخ به محرک-واژه های خوشایند،خنثی ناخوشایند در آزمایه بازخوانی از حافظه سرگذشتی در دو گروه افسرده انگاره پرداز و انگاره ناپرداز خودکشی. نگاهی به ضرایب همبستگی به دست آمده در تحقیق حاضر،حاکی از آن است که بیش-کلی گرا بودن اطلاعات بازخوانی شده از حافظه سرگذشتی با کاهش اقدامات "مربوط"در ارائه راه حل ها(در آزمایه مسئله گشایی)،افت نسبت مربوط بودن و افزایش زمان تاخیر در ارائه راه حل ها همراه است. هر چند عملکرد دو گروه در این شاخص تفاوت آماری معنی داری را نشان نداد،اما در بررسی همبستگی ها نتیجه ای این چنین به دست آمد:تعداد کلمات فزون تر همراه است با اختصاصی تر بودن بازخوانی اطلاعات از حافظه؛راه حل های کاراتر با تولید کلمات بیشتر هنگام بازخوانی از حافظه سرگذشتی همراه بود. با این وجود چنانچه بپذیریم که مسئله گشایی کارا متکی بر بازخوانی رضایت بخش اطلاعات اختصاصی از حافظه سرگذشتی است،پس کاربد فنونی برای ترتیب،یادداشت نویسی های روزانه از وقایع زندگی و حفظ آنها برای اثر بخشی رفتار درمانی شناختی مهم است؛این کار باعث می شود تا وقایع جاری به طور اختصاصی رمزگذاری شوند و رمزگذاری های بیش-کلی گرا در آینده کاهش یابد؛پس به این ترتیب از ناامیدی در آینده و امکان اقدام به خودکشی خود به خود کاسته می شود. اما آنچه این مطالعه،در یک نگاه کلی،به دست آورد(۱)شدت ناامیدی بیماران افسرده دارای انگاره پردازی خودکشی فزون تر از گروه افسرده انگاره ناپرداز بود؛(۲)تاخیر زمانی در دادن پاسخ در هر دو آزمایه مسئله گشایی و بازخوانی از حافظه سرگذشتی بین دو گروه معنی دار بود؛ (۳)انگاره پردازان خودکشی اطلاعات بیش-کلی گرا از حافظه سرگذشتی بازخوانی می کردند؛(۴)کارایی راه حل های ارائه شده توسط گروه انگاره پرداز نسبت به گروه دیگر کمتر بود.

Keywords:

آزمایه بازخوانی از حافظه سرگذشتی , حافظه سرگذشتی , اطلاعات , مسئله گشایی , افسردگی , بازخوانی از حافظه سرگذشتی , بازخوانی اطلاعات از حافظه سرگذشتی , بیماران افسرده , انگاره پرداز , بیماران افسرده فاقد انگاره پردازی خودکشی