بررسی سوبستراهای عصبی هوش هیجانی و هوش اجتماعی

فرضیه نشانگرهای جسمی حاکی از آن است که نقص در علامت دهی هیجانی (وضعیت سوماتیک) به ضعف قضاوت در تصمیم گیری، خصوصا در حیطه های شخصی و اجتماعی، منتهی می شود. مشابه این فرضیه، مفهوم کلی هوش هیجانی است که مجموعه ای از توانایی ها، صلاحیت ها و مهارت های هیجانی و اجتماعی می باشد که افراد را قادر می سازد با نیازهای روزانه شان هماهنگ شوند و در زندگی شخصی و اجتماعی شان موثرتر عمل کنند. آسیب در کورتکس ونترومدیال (VM) پره فرونتال بیماران، به نشانگرهای جسمی مختل و نیز ضعف در تصمیم گیری منتهی می شود که این به خصوص در انتخاب های زیان آور آنها در زندگی شخصی و نیز روش برقراری ارتباط با دیگران، نمود پیدا می کند. گستره این اختلالات شامل کاهش توانایی های فرد در خودآگاهی و بیان خود، عملکرد بین فردی، کنترل عواطف، انعطاف در هماهنگی با وقایع آنی و تصمیم گیری و حل مشکلات شخصی و بین فردی می باشد. علاوه بر این، آسیب های آمیگدال یا کورتکس های اینسولار۱، خصوصا در طرف راست مغز، فعال سازی وضعیت جسمی و تصمیم گیری را تحت تاثیر قرار می دهند. این مساله پیشنهاد می کند که (VM)، آمیگدال و نواحی اینسولار، قسمت هایی از سیستم عصبی هستند که در فعال سازی وضعیت جسمی و تصمیم گیری دخالت دارند. فرض شده است که اختلال شدید این بیماران در تصمیم گیری های مرتبط با زندگی و ناتوانی آنها در هماهنگ شدن موثر با نیازهای محیطی و اجتماعی می تواند نشانگر سطوح غیرطبیعی هوش هیجانی و اجتماعی آنها باشد. برای آزمون این فرضیه، ۱۲ بیمار مبتلا به آسیب های دو طرفه موضعی کورتکس ونترومدیال یا با آسیب های یک طرفه راست آمیگدال یا کورتکس های اینسولار راست با آزمون  ۲EQI آزموده شدند. این آزمون یک مقیاس اندازه گیری استاندارد است که جنبه های متفاوت هوش هیجانی و اجتماعی را می آزماید. علاوه بر آن، این بیماران با آزمون های دیگری که قدرت تصمیم گیری (قدرت خطر کردن) و عملکرد اجتماعی مانند تغییرات شخصیتی و سایکوپاتولوژی را می سنجیدند، آزموده شدند و ادراک و حافظه آنها با آزمون های نوروسایکولوژیکی هوش شناختی، عملکرد اجرایی، ارزیابی گردید. نتایج نشان دادند که فقط بیماران آسیب دیده در جریان نشانگرهای جسمی، به طور معنادار، هوش هیجانی پایین، ضعف در تصمیم گیری و اختلالاتی در عملکرد اجتماعی نشان می دهند، اگرچه هوش شناختی (IQ)طبیعی داشته و فاقد سایکوپاتولوژی باشند. یافته ها نشانگر آن هستند که هوش هیجانی و اجتماعی با هوش شناختی تفاوت دارد. به نظر می رسد که سیستم های عصبی درگیر در فعال سازی وضعیت جسمی و تصمیم گیری مستقل از سیستم عصبی درگیر در هوش شناختی، با اجزاء حساس جریان عصبی (که در رابطه با هوش هیجانی و اجتماعی نقش دارند)، همپوشانی دارند. نتیجه اینکه یک فرد برای موفق بودن و درست عمل کردن در زندگی حرفه ای و شخصی، بیشتر نیازمند آن است که بیشتر از بهره هوشی، توانایی در تصمیم گیری با منشا هوش هیجانی و اجتماعی داشته باشد.                                                                ۱- Insular             ۲- Emotional Quotient Inventor