تحلیل بر نحوه توزیع فضایی امکانات و خدمات در بخش های مناطق روستایی شهرستان زابل

به کارگیری معیارها و روش های کمی جهت سطح بندی سکونتگاه ها در سیستم فضایی مناطق، نه تنها موجب شناختتفاوت میان سکونتگاه ها می گردد، بلکه این سطح بندی معیاری برای تعیین مرکزیت، همچنین تعیین انواع خدماتموردنیاز و تعدیل نابرابری بین سکونتگاه ها است. هدف از این پژوهش سطح بندی بخش های سه گانه مناطق روستاییشهرستان زابل به لحاظ برخورداری از امکانات و خدمات روستایی است. روش تحقیق حاضر توصیفی تحلیلی می باشد.نتایج حاصل از تحقیق نشان میدهد. از سه بخش شهرستان زابل، مناطق روستایی بخش شیب آب از خدمات بیشتریبرخوردارند و توزیع خدمات نسبت به دو بخش دیگر در این بخش متوازنتر بوده است. لذا ضرورت دارد روستاهای بخشمرکزی در اولویت برنامهریزی روستایی قرار گیرد.

Keywords:

برنامه ریزی , خدمات , روستا , شهرستان زابل