ناتوانی جنسی یا ضعف قوه ی باه در مردان از دیدگاه طب سنتی ایران

Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 537

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JIITM-3-4_006

تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1400

Abstract:

در دهه های اخیر، اقبال محققان و پزشکان به طب مکمل در سراسر دنیا روندی فزاینده پیدا کرده است . عدم توفیق کامل طب رایج در درمان قطعی بسیاری از بیماری های مزمن مثل دیابت، بیماری های قلبی عروقی و سرطان از یک طرف و اقبال مردمی به طب مکمل به جهت عدم استفاده از ترکیبات شیمیایی و استفاده از داروهای گیاهی و طبیعی از مهم ترین عوامل این توجه بوده است. طب سنتی ایران یک مکتب طبی است که بر اساس طب اخلاطی بنا گردیده است. مدل تشخیصی طب سنتی با طب رایج متفاوت و تشخیص و درمان بر اساس تشخیص مزاج و برگرداندن تعادل در صورت خارج شدن از حالت تعادل است. بعد از شناخت مزاج بیمار باید عوامل و دلایل خروج بیمار از حالت تعادل را بشنا سد . یکی از اختلالات شایع که در طب سنتی نیز در مورد آن پیشنهادات درمانی موثری ارایه شده، اختلالات نعوظ در مردان است. به عدم توانایی در ایجاد یا حفظ نعوظ برای رسیدن به یک فعالیت جنسی رضایت بخش اختلال نعوظ یا Erectile Dysfunction می گویند. قبل از سال ۱۹۹۲ اختلال نعوظ در قالب کلی ناتوانی جنسی که شامل اختلالات ارگاسم وانزال نیز می شد، مطرح می گردید. امروزه روش های درمانی موثری به صورت داروهای خوراکی، مالیدنی و تزریقی برای ناتوانی جنسی مردان وجود دارد ولی عموما دارای عوارض جانبی بوده و اثرات آن ها با قطع دارو از بین می روند. در طب سنتی ایران، "ناتوانی جنسی" به عنوان "ضعف قوه ی باه" ذکر شده و اصول درمان بر اساس اینکه علت بیماری مربوط به کدام یک از اعضای رییسه ی (قلب – مغز – کبد) بدن باشد با بازگرداندن تعادل مزاجی به این اندام ها صورت می گیرد. بیشتر این درمان ها بر اساس حفظ صحت یا پیشگیری و استفاده از داروهایی که به صورت غذا نیز مصرف می شوند استوار است. بدیهی است که بسیاری از دیدگاه های طب سنتی با آنچه که امروزه در جهت تشخیص و درمان بیماری ناتوانی جنسی در مردان مطرح می شود، تطابق ندارد، با این وجود می توان بعضی از مداخلات بالینی مطرح شده در طب سنتی را که بر پایه شناخت مزاج شخص و مزاج عضو صورت می گیرد در آزمون های بالینی مورد آزمایش قرار داد. این مطالعه بر آن است تا این مسیر را برای محققانی که کمتر از مبانی طب سنتی ایرانی آگاهی دارند هموار سازد.