مسائل امنیتی خلیج فارس پس از سقوط صدام

تامین امنیت خلیج فارس و راهکار مناسب برای تحقق آن طی سال های اخیر، بخصوص از زمان خروج نیزوهای انگلیسی به بعد، یکی از مسائل مورد توجه دولت های منطقه و فرامنطقه بوده است. دلایل متعدد اقتصادی و سیاسی سبب گردیده است تا رهبران ایران نیز نه تنها نسبت به موضوع امنیت منطقه حساس باشند بلکه به دلیل تلقی از خلیج فارس به عنوان حیات خلوت خود، خواهان مشارکت در ساختار امنیتی در منطقه باشند. الگوی پیشنهادی ایران طی سه دهه اخیر تشکیل ساختاری با مشارکت همه دولت های منطقه بوده است که البته پیشنهاد اخیر هیچ گاه تحقق نیافته است و ترتیبات امنیتی در منطقه همیشه از سوی دولت های خارجی، به ویژه آمریکا، تعیین گردیده است. حمله نظامی آمریکا به عراق و اشغال این کشور نه تنها چالش های اساسی فراروی ترتیبات امنیتی موجود در منطقه ایجاد کرد بلکه طرح موضوع تغییر جغرافیای سیاسی خاورمیانه و شکل گیری خاورمیانه جدید زمینه ساز ابهام و سوالاتی پیرامون ترتیبات امنیتی آینده در منطقه خلیج فارس گردید. لذا به نظر می رسد اساس پژوهش اخیر، این سوال باشد که: «الگوی مناسب برای ساختار امنیتی خلیج فارس در آینده چیست و دولت ایران در ترتیبات اخیر چه نقشی خواهد داشت؟