تعیین خطای برآورد عامل فرسایش پذیری USLE در خاک های آهکی شمال غربی ایران

چکیده فرسایش پذیری خاک در معادله جهانی فرسایش خاک (USLE)، از رابطه ای رگرسیونی که بر اساس آزمایش های صحرایی فرسایش در خاک های تقریبا غیرآهکی به دست آمده است، برآورد می شود. از این رو تعیین خطای برآورد آن در خاک های آهکی ایران ضروری است. این پژوهش در منطقه ای کشاورزی به ابعاد ۳۰ کیلومتر در شهرستان هشترود واقع در شما ل غرب ایران طی سال ۱۳۸۴ انجام گرفت. خاک های مورد مطالعه دارای حدود ۱/۱ درصد ماده آلی و ۱۳ درصد آهک هستند. در سطح منطقه مورد بررسی، ۳۶ شبکه مربعی به ابعاد ۵ کیلومتر در نظر گرفته شد. در هر شبکه سه کرت استاندارد با فاصله ۲/۱ متر در یک دیمزار واقع روی شیب جنوبی ۹ درصد احداث شدند. مقدار واقعی فرسایش پذیری، از نسبت مقدار رسوب سالانه بر عامل فرسایندگی باران سالانه تحت رخدادهای باران طبیعی و مقدار برآوردی آن، از رابطه رگرسیونی USLE به دست آمد. ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک در نمونه های برداشت شده از عمق صفر تا ۳۰ سانتی متر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که میانگین مقدار فرسایش پذیری واقعی در منطقه برابر ۰۰۴۲۵۸/۰ تن ساعت بر مگاژول میلی متر می باشد که ۷۵/۱۰ برابر کمتر از مقدار برآوردی است. همبستگی ضعیفی (۱۶/۰=R۲) بین فرسایش پذیری واقعی و برآوردی برقرار بود. مقدار خطای برآورد فرسایش پذیری از ۱۷۳/۳ تا ۲۹۸/۳۹ تغییر کرد و میانگین آن در منطقه ۹۸۴/۹ بود. فرسایش پذیری خاک همبستگی معنی داری با شن درشت، سیلت، ماده آلی و آهک داشت. تجزیه رگرسیونی نیز نشان داد که فرسایش پذیری خاک آهکی تحت تاثیر معنی دار (۰۰۱/۰p