تعیین محل های مناسب جهت تغذیه مصنوعی آبخوان با استفاده از آنالیز سلسله مراتبی (AHP) و سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)

نیاز به بهبود وضع کمی و کیفی آبخوانها باعث شده است تا راهکارهای مدیریتی مختلفی جهت حفاظت از آن-ها ارائه شود. تغذیه مصنوعی به روش پخش سیلاب یکی از گزینههای مناسب برای دستیابی به این هدف میباشد.هدف از انجام این تحقیق امکان سنجی طرح تغذیه مصنوعی به روش پخش سیلاب در دشت تبریز است. به این منظور ابتدا معیارهای تاثیرگذار در انتخاب محل تغذیه مصنوعی شامل دوازده معیار شیب توپوگرافی، عمق سطح ایستابی، گرادیان هیدرولیکی، هدایت الکتریکی، محیط غیر اشباع، هدایت سطحی، قابلیت انتقال، محیط اشباع، کاربری اراضی، فاصله از آبراهه، فاصله از جاده و فاصله از چاه مشخص شد. سپس زیرمعیارهای این معیارها تعیین گردید. در نهایت با استفاده از تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و به روش مقایسه زوجی کلیه معیارها و زیرمعیارها با رعایت نرخ استاندارد ناسازگاری ارزشگذاری و وزندهی شدند. پس از ارزشگذاری و وزندهی، معیارها و زیر معیارها به منظور تحلیل مکانی وارد سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) شده و در پایان با تلفیق کلیه ارزشهای وزنی با هم، محدودههای مناسب جهت تغذیه مصنوعی که شامل دو محدوده در حوالی مرکز و دو محدوده کوچک دیگر در نزدیکی حاشیه شمال و شمال -شرقی دشت است شناسایی شد.

Keywords:

تغذیه مصنوعی , آنالیز سلسله مراتبی (AHP) سیستم اطلاعات جغرافیایی , (GIS) دشت تبریز