سنجش اعتماد اجتماعی و عوامل موثر برآن، دربین کشاورزان شالیکار شرق استان گیلان (مورد مطالعه: آستانه اشرفیه)

اعتماد اجتماعی، هسته مرکزی سرمایه اجتماعی و از پیش شرط های اصلی توسعه است. توسعه روستایی و نقش حیاتی آن،در بطن توسعه عمومی کشورهای درحال توسعه، از بدیهیات است. دستیابی به توسعه روستایی از مجرای توسعه منابع انسانی،با تکیه بر اعتماد اجتماعی و با مشارکت عامه مردم میسر است. شعاع اعتماد اجتماعی، شدت و ضعف آن؛ درجوامع مختلف،متفاوت است. سنجش میزان اعتماد اجتماعی: درون گروهی، برون گروهی و نهادی و اعتماد اجتماعی (کل) وآگاهی از رابطهمابین اعتماد اجتماعی و متغیرهای مستقل: (موقعیت فردی، موقعیت اقتصادی، موقعیت -اجتماعی، مشارکت اجتماعی وامنیت اجتماعی)، در میان کشاورزان شالیکارگیلانی، هدف این مقاله است. داده ها، با استفاده از روش های آماری، مورد توصیفو آنالیز قرارگرفته است. درآمار استنباطی، از نرم افزار SPSS و آزمون ضرایب همبستگی:کای اسکوئر، وی کرامر، اسپیرمن، گاما و تحلیل رگرسیون (چند متغیره) استفاده شده است. نتایج حاصل از تحقیق نشان می دهد، میزان اعتماد اجتماعی درونگروهی در جامعه نمونه مورد بررسی در سطح متوسط، اعتماد برون گروهی و اعتماد نهادی پائین تر از متوسط و میزان اعتماداجتماعی (در مجموع) درسطح متوسط (رو به پائین) قرار دارد. ما بین جنسیت، سن، تحصیلات و شالیزار با ساختار زیربنایینوین و میزان اعتماد اجتماعی رابطه معنی داری وجود ندارد. هم-چنین بین میزان مساحت شالیزار تحت تملیک و میزاناعتماد اجتماعی رابطه ای معنی دار، ولی منفی و معکوس؛ مابین موقعیت اجتماعی، مشارکت اجتماعی و امنیت اجتماعی، بااعتماد اجتماعی، رابطه ای معنی دار، مثبت و مستقیم برقرار است. مضافا ضریب رگرسیون برآورد شده نشان می دهد، بهترتیب: میزان موقعیت اجتماعی، مشارکت اجتماعی و امنیت اجتماعی بیشترین اثرگذاری را بر اعتماد اجتماعی داشته است.

Keywords:

اعتماد اجتماعی , توسعه روستایی , جامعه روستایی , سرمایه اجتماعی , گیلان