بررسی حدود رفتارهای تعارفی از دیدگاه معصومین (علیهم السلام)

تعارف در فرهنگ ایرانیان به عنوان یک ادب اجتماعی و رفتار پسندیده جایگاه خاصی دارد و نشانه ی احترام است؛ اما گاه ازحالت طبیعی خارج و رفتاری مذموم به شمار می رود. میان تمام فرهنگ ها، الگوهای ثابت و مشترکی درزمینه ی آداب معاشرتوجود دارد، اما درعین حال، چگونگی این الگوها در هر فرهنگی تابع نظام ارزش ها و باورها یا «نظام معنایی و نمادین» خاص آناست. قرآن و روایات ،اساس فرهنگ جامعه اسلامی وتعیین کننده ممدوح یا مذموم بودن رفتار است. آنچه درباره تعارف درسیره معصومین (ع) آمده، با آنچه در جامعه متداول است، تفاوت دارد. هدف این پژوهش بابررسی برخی رفتارهای تعارف کونه-ی معصومین (ع) به روش توصیفی-تحلیلی تبیین رفتارهای تعارفی در جامعه میباشد. در نتیجه این پژوهش می توان گفتتعارف ازجمله رفتارهای مودبانه ای است که در سیره معصومین (ع) باهدف احترام وجلب رضایت خداوند، وجود داشته است؛ اماشرط پذیرش وتایید رفتارهای تعارفی در جامعه اسلامی،عدم خلط گناهانی همچون دروغ ونفاق می باشد.

Keywords:

تعارف , روایات , دروغ , نفاق , تقلید