معرفی برخی گیاهان دارویی قابل کشت در مناطق خشک و بیابانی (استان سمنان) با هدف اقتصاد مقاومتی

انتخاب و کشت گیاهان دارویی سازگار با شرایط دیم هر منطقه می تواند بهترین جایگزین برای دیم زارهای کم بازده باشد. استقرار گیاهان دارویی چندساله، ضمن ایجاد پوشش گیاهی، می تواند از فرسایش ناشی از شخم های مکرر سالانه نیز جلوگیری کند. ترویج این روش کشت گیاهان دارویی در عرصه های شیب دار و غیره در سطوح وسیع، می تواند تحولی در حفظ و احیای اکوسیستم های دیم کشور ایجاد کند. از این رو، گیاهان کاشته شده به دلیل ارزش دارویی، می تواند مورد استفاده کشاورزان و بهره برداران محلی قرار گیرد. همچنین محصولات گیاهان دارویی به دست آمده، علاوه بر امکان فروش مستقیم، با برخی فرآوری های اولیه، مانند خشک کردن، بسته بندی و استخراج به روش های ساده و فنی، ارزش افزوده بسیاری ایجاد می کنند. همچنین ایجاد اشتغال در بخش های مختلف تولید و فرآوری محصولات گیاهان دارویی به دست آمده، عامل مهمی در تغییر شرایط اقتصادی و اجتماعی بهره برداران محسوب می شود. البته در صورت معرفی و فروش محصولات سالم ارگانیک و باکیفیت گیاهان دارویی ایران به کشورهای دیگر، ارزش افزوده فوق العاده ای نصیب تولیدکنندگان و دیمکاران محلی خواهد شد. در این تحقیق، گونه های دارویی قابل کشت در استان سمنان شامل آلوئه ورا Aloe vera آویشن Thymhs vulgari ، اسطوخودوس Lavandula Angustifolia Mill گز sp. Tamarix خارشتر Alhagi.sp بومادران Achillea millefolium قره داغ Nitraria schoberi زیره سبز Cumimum cyminum L گل محمدی Rosa damascene و زعفران Crocus sativus با هدف اقتصاد مقاومتی و اشتغال زایی معرفی می گردد. امید است که برای اقتصاد کشور و بهره برداران محلی موثر واقع گردد.

Keywords:

گیاهان دارویی , خشک و بیابانی , سمنان