ارزیابی نقش طبیعت بر تعاملات همسایگی در مجتمع های مسکونی (مورد مطالعه: مجتمع مسکونی اکباتان تهران و مجتمع مسکونی پردیسان قم)

  تاثیرات و کارکردهای متنوعی برای فضاهای سبز و طبیعی شهری برشمرده شده است که یکی از این تاثیرات افزایش تعاملات ساکنان و همسایگان است. اهمیت این موضوع تا حدی است که امروزه توجه به طبیعت و فضاهای سبز شهری و اعمال سیاست هایی که مردم شهرها را از مشکلاتی مانند انزوا برهاند و باعث ارتباط ساکنان با یکدیگر شود، از مهم ترین وظایف نهادهای شهری است. در این تحقیق دو مجتمع مسکونی اکباتان تهران و پردیسان قم به عنوان نمونه موردی انتخاب شده اند و هدف، ارزیابی نقش طبیعت بر روابط همسایگی در این دو مجتمع مسکونی است. روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و نتایج به دست آمده از ۳۸۳ پرسش­نامه با استفاده از آزمون T نشان می دهد در ارتباط با روابط همسایگی، امتیاز مجتمع مسکونی اکباتان برابر با ۳.۰۸ و امتیاز مجتمع مسکونی پردیسان برابر با ۲.۶۶ حاصل شده است و در ارزیابی رضایت از طبیعت و فضاهای سبز، امتیاز اکباتان ۳.۸۱ و پردیسان ۲.۶۱ به دست آمده است. در بررسی رابطه دو متغیر طبیعت با تعاملات همسایگی، نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان می دهد رابطه مثبت و معناداری بین این دو متغیر وجود دارد به طوری که ضریب کلی به دست آمده برابر با ۰.۶۶۹ بوده است. این مقدار در اکباتان ۰.۶۸۴ و در پردیسان ۰.۵۱۶ به دست آمد که نشان از وجود رابطه قوی­تر بین این دو متغیر در مجتمع مسکونی اکباتان است. در نهایت در ارزیابی میزان تاثیرگذاری طبیعت و فضاهای سبز بر تعاملات همسایگی، مقدار ضریب تعیین به دست آمده برای اکباتان ۰.۷۱۷ و پردیسان نیز ۰.۳۸۴ بوده است. در مجموع ضریب تعیین یافته­های حاصل از ۳۸۳ پرسش­نامه با مقدار خطای ۰.۰۰۰ برابر با ۰.۶۲۷ حاصل گردید که تایید کننده تاثیرات مثبت طبیعت و فضاهای سبز بر روابط و تعاملات همسایگی بوده است.  

Keywords:

طبیعت , روابط همسایگی , مجتمع مسکونی اکباتان , مجتمع مسکونی پردیسان , قم و تهران