مطالعه کیفی احساس گناه و شرم انتقال یافته از والدین به نوجوانان پسر دارای سابقه خودزنی

این مطالعه با هدف آگاهی از دیدگاه­های نوجوانان خودجرح در باب احساس گناه و شرم انتقال یافته از والدینشان انجام یافت تا زمینه شناخت ماهیت این موضوع فراهم شود. این پژوهش از نوع کیفی و جامعه آماری آن شامل همه دبیرستان های شهر بانه بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای سه مدرسه انتخاب و بعد از غربالگری  با ۷ نفر از دانش­آموزان نوجوان پسری که خودزنی کرده بودند مصاحبه  شد. روش اصلی جمع آوری داده­ها، مصاحبه­های نیمه ساختارمند بود و داده­ها با روش تحلیل محتوای کیفی استقرایی تجزیه وتحلیل شدند. صحت و اعتبار این مطالعه، ریشه در چهار محور «باورپذیری، انتقال پذیری، تصدیق پذیری و اطمینان پذیری» داشت. بعد از مشخص کردن کدهای مفهومی، ۶ درون­مایه­ استخراج شد که در قالب سه مقوله اصلی شامل نوع احساس گناه و شرم، منابع انتقال احساس گناه و شرم  و پیامدهای انتقال احساس گناه و شرم دسته­بندی شدند. افکار (انتظارات) و رفتار منفی والدین درباره نوجوانان دارای رفتار خودجرحی این مطالعه، در شکل گیری احساسات منفی از قبیل گناه و شرم و گرایش آن­ها به سمت خودزنی نقش اساسی داشت.

Keywords:

خودزنی , نوجوانان , احساس گناه , احساس شرم , والدین , تحلیل محتوا