نقش بدکارکردی های هیجانی- درونی سازی و بدکارکردی های رفتاری-برونی سازی مبتنی بر فرم بازسازی شده پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سوتا-۲ (MMPI-۲-RF) در خود فراروی و خود راهبری پرستاران

 مقدمه: امروزه رشته های مرتبط با پرستاری تاثیر بسیاری از سازه های روان شناختی را بر سلامت روانی و جسمی موردبررسی قرار داده اند. این پژوهش با هدف بررسی نقش بدکارکردی های هیجانی- درونی سازی و بدکارکردی های رفتاری-برونی سازی مبتنی بر فرم بازسازی شده پرسشنامه شخصیتی چندوجهی مینه سوتا-۲ (MMPI-۲-RF) در خود فراروی و خود راهبری پرستاران انجام شد. روش کار: در یک مطالعه توصیفی –همبستگی، ۳۳۹ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های دولتی شهر بیرجند در سال ۱۳۹۸ به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه شخصیت چندوجهی مینه­سوتا-۲- فرم بازسازی شده (۲۰۰۸)، مقیاس از خود فراروی بزرگ سالان (۲۰۰۵) و خرده مقیاس خود راهبری پرسشنامه سرشت و منش (۱۹۹۴) پاسخ دادند. داده های پژوهش با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۲ و به روش تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین بدکارکردی های هیجانی- درونی سازی و  بدکارکردی های رفتاری-برونی سازی با خودفراروی و خودراهبری رابطه منفی و معنی دار وجود دارد (۰۱/۰p <) و بدکارکردی های هیجانی- درونی سازی و بدکارکردی های رفتاری-برونی سازی به ترتیب ۲۵ درصد و ۲۶ درصد واریانس خود فراروی (۲۵/۰ R Square =) و خود راهبری (۲۶/۰ R Square =) را تبیین می کنند.    نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان دهنده نقش بدکارکردی های هیجانی- درونی سازی و بدکارکردی های رفتاری-برونی سازی در خود فراروی و خود راهبری پرستاران بود؛ بنابراین در نظر گرفتن نقش این متغیرهای پیش بین توسط متخصصان و موسسات خدمات سلامت به هنگام استخدام، آموزش، کارورزی و بازآموزی حرفه ای پرستاران ضروری به نظر می رسد.  

Keywords:

Emotional/Internalizing Dysfunction , Behavioral/Externalizing Dysfunction , self-transcendence , Self-directiveness nurses , بدکارکردی های هیجانی- درونی سازی , بدکارکردی های رفتاری-برونی سازی , خودفراروی , خودراهبری