پیش بینی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بر اساس کفایت اجتماعی؛ نقش میانجی معنی تحصیلی

مقدمه: پیشرفت تحصیلی فراگیران یکی از شاخص­های مهم در ارزشیابی آموزشی است. وجود ویژگی­هایی همچون کفایت اجتماعی و نیز معنی تحصیلی از نگاه دانش­آموزان در این رابطه نقش تعیین کننده­ای دارند. هدف این پژوهش پیش­بینی پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان بر اساس کفایت اجتماعی؛ با نقش میانجی معنی تحصیلی بود. روش­ کار: این پژوهش به روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل تعداد ۳۰۱۵ نفر از دانش­آموزان پسر پایه یازدهم مدارس ناحیه ۲ شهر رشت در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بود که از بین آن­ها نمونه­ای به تعداد ۳۴۱ نفر به روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله­ای انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها، از معدل ترم دوم دانش­آموزان و پرسشنامه­های کفایت اجتماعی فلنر، لیس و فیلیپس (۱۹۹۰) و نیز معنی تحصیلی هندرسون- گینک و اسمیت (۲۰۰۶) استفاده شد. داده­های پژوهش با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و الگوسازی معادلات ساختاری با نرم­افزارهای SPSS۲۶ و AMOS۲۴ تجزیه و تحلیل شد. یافته ­ها: نتایج حاصل از الگوسازی معادلات ساختاری نشان داد که اثر مستقیم کفایت اجتماعی بر متغیر پیشرفت تحصیلی معنی­دار بود (۰۰۱/۰>P). اثر مستقیم کفایت اجتماعی بر متغیر معنی تحصیلی و اثر مستقیم معنی تحصیلی بر متغیر پیشرفت تحصیلی معنی­دار بود (۰۰۱/۰>P). اثر غیرمستقیم کفایت اجتماعی با میانجی­گری معنی تحصیلی بر متغیر پیشرفت تحصیلی معنی­دار بود (۰۰۱/۰>P). نتیجه­ گیری: بر اساس نتایج یافته­های این پژوهش می­توان نتیجه­گیری کرد مدل ساختاری پژوهش با داده­های گردآوری شده برازش داشت. بر همین اساس سیاستگزاران آموزش و پرورش برای تبیین رابطه پیشرفت تحصیلی دانش­آموزان می­توانند از متغیر کفایت اجتماعی با میانجی­گری معنی تحصیلی استفاده کنند.

Keywords:

Academic Advancement , Social Competence , Educational Meaning , Learning , پیشرفت تحصیلی , کفایت اجتماعی , معنی تحصیلی , یادگیری