تاثیر آموزش گروهی مقابله با افسردگی به شیوه شناختی- رفتاری بر افسردگی پرستاران بیمارستانهای آموزشی بیرجند

مقدمه: پرستاران به عنوان یکی از اعضای تیم مراقبت با استرس های شغلی مواجه هستند تداوم این موقعیت منجر به افسردگی آنان می گردد، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش گروهی به شیوه شناختی- رفتاری بر افسردگی پرستاران در سال ۱۳۹۶ انجام شد. روش کار:در این مطالعه کارآزمایی میدانی شاهدار تصادفی شده، ۴۰ نفر از پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده در دو گروه قرار گرفتند. پرستاران گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۵/۱ ساعته آموزش گروهی به روش شناختی رفتاری را دریافت کردند. پرستاران هر دو گروه پرسشنامه افسردگی بک را قبل، بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله تکمیل کردند. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS ۱۸ و آزمون های آماری t مستقل، آنالیز واریانس درون گروهی، تعقیب بنفرونی، من ویتنی یو، فریدمن و ویلکاکسون و تست دقیق فیشر در سطح معناداری ۰۵/۰ تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمره افسردگی در پرستاران گروه آزمایش بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله نسبت به قبل از آن و در پرستاران گروه کنترل بلافاصله بعد از مداخله نسبت به قبل از آن به طور معنی داری کاهش داشت (۰۵/۰p<) ولی میانگین تغییرات نمره افسردگی قبل و بلافاصله بعد از مداخله و همچنین قبل و دوماه بعد از مداخله در پرستاران گروه آزمایش نسبت به کنترل به طور معنی داری بیشتر کاهش داشته است (۰۵/۰p<). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، می توان از این روش درمانی به عنوان یک فعالیت درمانی موثر در کاهش افسردگی پرستاران در جهت پیشبرد اهداف بهداشتی و مراقبتی استفاده کرد.  

Keywords:

cognitive-behavioral education , group method , depression , nurses , آموزش شناختی- رفتاری , شیوه گروهی , افسردگی , پرستاران