تاثیر آموزش بهداشت دهان ودندان از طریق ایفای نقش بر رفتارهای بهداشتی دانش آموزان پسر کم توان ذهنی آموزش پذیر شهر همدان

مقدمه: بهداشت دهان و دندان در کودکان کم­توان ذهنی دارای اهمیت بسیاری می­باشد و یکی از روش­های آموزشی که یادگیری در آن با دوام بیشتری است ایفای نقش می باشد. این پژوهش با هدف تعیین تاثیر آموزش بهداشت دهان و دندان از طریق ایفای نقش بر رفتارهای بهداشتی دانش­آموزان پسر کم­توان ذهنی آموزش پذیر انجام پذیرفت. روش کار: در این مطالعه‎ی نیمه تجربی ۳۴ دانش­آموز پسر کم­توان ذهنی مقطع متوسطه اول شهر همدان در سال تحصیلی ۹۳-۹۲ با روش نمونه­گیری سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند. جمع آوری داده­ها با استفاده از پرسشنامه رعایت رفتارهای بهداشتی و شاخص بهداشت دهان و دندان در دو مرحله قبل و بعد از مداخله به صورت ایفای نقش انجام گرفت. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آمار توصیفی و آزمون T-student و از نرم­افزار آماری SPSS ۱۸ استفاده شد. یافته­ ها: رفتارهای بهداشتی دانش­آموزان کم توان ذهنی قبل و بعد از مداخله از میانگین و انحراف معیار ۷۶/۱۲±۶۵/۵۵ به ۲۴/۱۲± ۸۲/۷۹ ارتقاء پیدا کرد و اختلاف معناداری قبل و بعد از مداخله مشاهده شد (۰۰۱/۰>P). در تمامی ابعاد پرسشنامه رفتارهای بهداشتی اختلاف معناداری قبل و بعد از اجرای روش ایفای نقش مشاهده شد (۰۰۱/۰>P). همچنین شاخص بهداشت دهانی در این دانش آموزان قبل و بعد از مدل ایفای نقش اختلاف معناداری را نشان داد (۰۰۱/۰>P). نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که مدل ایفای نقش توانسته است رفتارهای بهداشتی این دانش­آموزان را ارتقاء دهد و همچنین میزان شاخص بهداشت دهانی ساده شده را نیز در آنها بهبود دهد. با توجه به اینکه این روش آسان و کم هزینه است می توان با استفاده از این روش آموزشی گام موثری در ارتقاء بهداشت جسمی این دانش­آموزان برداشت.  

Keywords:

Role Playing , students , oral hygiene , health behavior , ایفای نقش , دانش آموزان , بهداشت دهان , رفتارهای بهداشتی