بررسی نقش شفقت خود در سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال ۱۳۹۳

مقدمه: با توجه به اهمیت شفقت خود دانشجویان در دانشگاه و تاثیری که بر دانشجویان در نظام آموزش پزشکی دارد، هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش شفقت خود بر سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بوده است. روش کار: روش مطالعه توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی دانشجویان مقطع کارشناسی دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال ۱۳۹۳ بوده است. حجم کل نمونه بر اساس روش نمونه گیری طبقه ای نسبتی با استفاده از جدول گرجسی و مورگان، ۲۵۰ نفر تعیین شد. به منظور جمع آوری داده ها از مقیاس شفقت خود نف (۲۰۰۳) و پرسش نامه سلامت عمومی (GHQ) استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS v.۱۶ از طریق آزمون های آماری MANOVA و آزمون رگرسیون چندگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین ابعاد مختلف شفقت خود دانشجویان دختر و پسر به طور کلی تفاوت معناداری مشاهده شد (۰/۰۱> P). بین مولفه های مهربانی با خود و به هوشمندی با سلامت عمومی دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد و بین مولفه های قضاوت در مورد خود، انزوا و همانندسازی فزاینده با سلامت عمومی دانشجویان رابطه منفی معناداری وجود دارد (۰/۰۱> P). مولفه های مهربانی با خود، قضاوت در مورد خود، مشترکات انسانی، به هوشمندی و همانند سازی فزاینده، در مجموع ۰/۴۲۲درصد از واریانس نمرات سلامت عمومی دانشجویان را تبیین کردند و از لحاظ آماری معنادار بودند (۰/۰۵> P). نتیجه گیری: این پژوهش نشان داد که بین شفقت خود، سلامت عمومی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان رابطه وجود دارد، بنابراین پیشنهاد می شود با استفاده از اجرای دوره های آموزشی شفقت خود برای دانشجویان، بهبود وضعیت شفقت خود و پیشرفت تحصیلی دانشجویان مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

Empathy , Public Health , Achievement , Students , همدلی , سلامت عمومی , پیشرفت , دانشجویان