اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش کیفیت زناشویی پرستاران زن متاهل

مقدمه: رضایت از روابط بین زوجین، موجب گرمی روابط زناشویی و نشاط همسران می­شود و از اختلالاتی که با آن مرتبط هستند، پیشگیری می کند. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش کیفیت زناشویی پرستاران زن متاهل ۲۵-۴۰ ساله شاغل در بیمارستان های شهر همدان انجام شد. روش کار: این پژوهش  به روش نیمه تجربی با طرح پیش آزمون – پس آزمون  با گروه گواه بود.  جامعه آماری پژوهش همه پرستاران زن ۲۵-۴۰ ساله شاغل در بیمارستان های شهر  همدان در سال ۱۳۹۸ که تعداد آنان ۱۶۰ نفر، روش نمونه گیری نمونه برابر جامعه بود. از بین پرستارانی که در پیش آزمون دلزدگی زناشویی(CBM) نمره بالا و کیفیت زندگی زناشویی( RDAS )نمره پایینی کسب کرده بودند(۹۷ نفر)، ۳۲نفر بصورت تصادفی انتخاب در دو گروه (گروه مداخله و گروه گواه) بصورت تصادفی جایگزین شدند. گروه مداخله آموزش مهارت های ارتباطی، براساس پکیج آموزش مهارتهای ارتباطی (Miller,Nunnally& Wackman) ۱۹۹۹ به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای دریافت کردند و افراد گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند. پس از اتمام جلسات آموزشی از هر دو گروه پس آزمون بعمل آمد. داده ها با آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد در مراحل پیش آزمون و پس آزمون  بین گروه های مداخله و گواه در  دلزدگی زناشویی(۰۰۱/۰P˂، ۲۸/۱۳۳ =F) و  کیفیت زناشویی (۳۳/۶۸=F ،۰۰۱/۰>P). تفاوت معنی داری وجود داشت. به عبارت دیگر آموزش مهارتهای ارتباطی موجب کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش کیفیت زناشویی می شود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش بیانگر تاثیر آموزش  مهارتهای ارتباطی  بر کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش کیفیت زناشویی بود. می توان  نتیجه گرفت ،بسیاری از مشکلات زناشویی  با آموزش های مختلف از جمله مهارت های ارتباطی قابل اصلاح و بهبود است. بنابراین مشاوران وروانشناسان می توانند از این روش در جهت کاهش دلزدگی زناشویی و افزایش کیفیت زناشویی استفاده کنند.  

Keywords:

Marital Satisfaction , Marital Quality , Communication Skills , دلزدگی زناشویی , کیفیت زناشویی , مهارتهای ارتباطی