اعتبارسنجی گویش سنجی کرانه جنوب خاوری دریای مازندران به روش بسامد آوایی هوپنبروورس

در مقام بررسی های نوپای گویش شناسی رایانشی، داده های زبان مازندرانی -مستخرج از طرح ملی اطلس زبانی ایران- با اعمال الگوریتم لونشتین کاوش، و منطقه های گویشی در دامنه شمالی رشته کوه های البرز مکان یابی شده است. در این مقاله کوشیده ایم با واکاوی داده ها به روش تحلیل بسامد واکه، ضمن تشخیص متغیرهای آوایی مسبب تفاوت های گویشی منطقه ای، پایایی و اعتبار یافته های گویش سنجی را بیازماییم؛ پژوهش حاضر، مبتنی بر روش توصیفی هم زمانی و به لحاظ دادگان میدانی است. مواد زبانی متشکل از ۱۱۳ مصاحبه است. میانگین سنی گویشوران ۴۲ سال، متوسط سواد آنها در حد آموزش ابتدایی و ۳۴% آنها زن بودند. نقشه های بازنمودی و تفسیری حاصل، ضمن تایید اعتبار یافته های پژوهش های پیشین با آلفای کرنباخ ۸۴/۰، تظاهر منطقه های گویشی را پشتیبانی می کند و بیانگر پایایی روش تحقیق و روایی پژوهش است.

Keywords:

زبان شناسی رایانشی , گویش شناسی , روش بسامد آوایی , زبان مازندرانی