مقایسه تمرینات تعادلی اختصاصی و جامع در خانه بر عملکرد تعادلی مردان سالمند

مقدمه: تاکنون مطالعاتی که به بررسی تاثیر تمرینات تعادلی در سالمندان پرداخته اند ارزیابی مولفه های تعادل و اختلالات این مولفه ها و اثرات آن در نوع تمرین تعادلی ارائه شده به سالمندان را کمتر مورد توجه قرار داده اند. لذا هدف اصلی این تحقیق مقایسه دو نوع تمرینات تعادلی اختصاصی و جامع در خانه بر روی شاخص های تعادلی در سالمندان سالم بود. روش: تعداد ۴۰ سالمند سالم جوان بین سنین ۶۰ تا ۷۵ سال به طور تصادفی در یکی از سه گروه تمرینات اختصاصی (۱۳ نفر)، تمرینات جامع (۱۴ نفر) و گروه کنترل (۱۳ نفر) قرار گرفتند. ارزیابی اختلال در مولفه های تعادلی به وسیله آزمون بس در هر سه گروه در ابتدا اندازه گیری شد. در گروه اختصاصی تمرینات تعادلی بر اساس ارزیابی اختلال در مولفه های تعادلی ارائه شد. تمرینات ارائه شده به گروه جامع بدون توجه به ارزیابی افراد بود. آزمون های تعادلی زمان برپا -رو، ایستادن تک پا و مقیاس اعتماد تعادل در فعالیت های خاص قبل و بعد از تمرین و پس از یک ماه پیگیری از تمامی شرکت کنندگان به عمل آمد. داده ها با استفاده از آزمون واریانس اندازه گیری مکرر در سطح معناداری ۰۵/۰≥P توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان دادند که برنامه های تمرینی تعادلی اختصاصی و جامع می تواند تاثیرات مثبتی در مراحل پیش آزمون – پس آزمون در آزمون های زمان برپا-رو (۰۰۱/۰=P)، ایستادن تک پا (۰۰۱/۰=P) و پرسشنامه اعتماد تعادل فعالیت های خاص (۰۰۱/۰=P) داشته باشد. همچنین پیگیری نتایج بعد از گذشت یک ماه از اتمام تحقیق در مرحله پس آزمون – پیگیری در سه شاخص تعادلی اثرات معناداری و مثبت را نشان دادند. نتیجه گیری: نتایج کلی پژوهش حاضر نشان داد که هر دو نوع تمرینات اختصاصی و جامع در خانه می تواند اثرات مثبت و ماندگاری در بهبود شاخص های تعادلی در مردان سالمند سالم داشته باشد.

Keywords:

Balance training , specific and comprehensive , balance , aged. , تمرینات تعادلی , اختصاصی و جامع , تعادل , افراد سالمند