تعیین مناسب ترین روش میان یابی در پهنه بندی خصوصیات شیمیایی آب های زیرزمینی

انتخاب و دقت روش های مناسب پهنه بندی و تهیه نقشه تغییرات خصوصیات کیفی آب های زیرزمینی بستگی به شرایط منطقه و وجود آمار و اطلاعات کافی در منطقه دارد که انتخاب صحیح آن­ها گامی اساسی و مهم در مدیریت منابع آب های زیرزمینی به شمار می رود. هدف از انجام این تحقیق، تعیین مناسب ترین روش میان یابیدر برآورد میزان EC (شوری)، NO۳ (نیترات)، pH و TDS (غلظت املاح محلول) آب های زیرزمینی دشت نی ریز واقع در جنوب شرق استان فارس و پهنه بندی آن­ها با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافیایی است. بدین منظور، از روش های زمین آمار مانند کریجینگ معمولی (OK)، کریجینگ ساده (SK) و روش های معین مانند عکس فاصله (IDW)، تابع شعاعی (RBF)، تخمین گر موضعی (LPI) و تخمین گر عام (GPI) استفاده شد. نتایج  بر اساس معیارهای ریشه دوم میانگین مربع خطا (RMSe) و میانگین خطای مطلق (MAE) پایین تر نشان داد که از بین روش های مختلف  میان­یابی، روش کریجینگ ساده (SK) برای شاخصه­های  RMSe=۳۹۰۷/۵۳) ECو MAE=۲۹۱۱.۰۵)، غلظت املاح محلول (RMSe=۲۵۸۷.۱۹ و MAE=۱۹۳۶.۴۸)، نیترات (RMSe=۴.۸۶۸ و MAE=۳.۸۳۹) و RMSe=۰.۱۹۶) pHو MAE=۰.۱۴۳) برای مطالعه و تهیه نقشه تغییرات شاخصه­های کیفی منطقه مناسب است. نتایج به دست آمده از این تحقیق موید برتری روش های زمین آماری کریجینگ نسبت به روش های معین است.

Keywords:

کیفیت آب , آب های زیرزمینی , روش های زمین آمار , روش های معین , سامانه اطلاعات جغرافیایی , دشت نی ریز