تعیین سازوکار جایگیری توده گرانیتوئیدی دره باغ (شمال غرب الیگودرز) با روش بررسی ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی (AMS)
Publish place: Petrology، Vol: 4، Issue: 15
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 105
This Paper With 23 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJPU-4-15_005
تاریخ نمایه سازی: 8 دی 1400
Abstract:
توده گرانیتوئیدی دره باغ واقع در شمال غرب الیگودرز، به سن ژوراسیک میانی (۱۷۸ میلیون سال) با ترکیب بیشتر گرانودیوریتی در درون سنگ های متاپلیتی پهنه سنندج-سیرجان جای گرفته است. سازوکار جایگیری این توده برای اولین بار با روش ناهمگنی (انیزوتروپی) پذیرفتاری مغناطیسی (AMS) بررسی شده است. بر اساس بررسیهای انجام شده، مقادیر میانگین پذیرفتاری مغناطیسی (Km) بر حسب µSI در واحدهای سنگی مختلف سازنده آن عبارتند از: گرانودیوریت ها (۲۵۷)، لوکوگرانیت ها (۴۷)، لوکوگرانیت های حاوی تورمالین زیاد (۱۴۸)، لوکوگرانیت های حاوی اندکی تورمالین (۴۸)، میگماتیت ها (۴۳۷) و آنکلاوهای سورمیکاسه (۳۸۶). با توجه به این مقادیر، بخش فلسیک توده گرانیتوئیدی دره باغ جزو گرانیتوئیدهای پارامغناطیس µSI )۵۰۰دره باغ به شکل یک سیل نسبتا بزرگ و در پهنه برشی راست بر (مرتبط با یک رژیم ترافشارشی= transpression) جای گرفته است.
Keywords:
زون سنندج-سیرجان , ناهمگنی پذیرفتاری مغناطیسی , خطواره ها و برگواره های مغناطیسی , رژیم ترافشارشی , الیگودرز , دره باغ , زون سنندج , سیرجان
Authors
محمود صادقیان
دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
سکینه شکاری
دانشکده علوم زمین، دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :