تأثیر کارآفرینی و واحدهای درسی مرتبط با آن بر سیاستهای کلی دانشگاههای کشور ایران

از آنجایی که مفهوم کارآفرینی در ایران جدید است، بعد از مقدمات و تعاریف، این پژوهش یادآوری میکند، چنانچه در سطح جامعه از مردم به میان نمی آید. روش این پژوهش « کارآفرین شدن » سؤال شود با چه نوع شغلی آشنا هستند و یا از نوجوانان پرسش شود صحبتی ازتوصیفی میباشد. در این تحقیق برای بررسی تأثیر کارآفرینی و واحدهای درسی مرتبط با آن بر سیاستهای کلی و برنامههای استراتژیک دانشگاههای کشور جمهوری اسلامی ایران از روش اسنادی و تجزیه و تحلیل منابع کتابخانهای داخلی و خارجی و همچنین از منابع موجود درفضای مجازی بهره برده خواهد شد. در این نگاره پس از بررسی مبانی علمی و معانی عرفی کارآفرینی و تأثیر آن بر تحول سازمانی، اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی دانشگاهها و مراکز علمی به بررسی وضعیت کارآفرینی و جایگاه سرمایهداران و سرمایه گذاران در بنگاههای اشتغالزایی وکارآفرینی حال حاضر کشور، موانع و چالشهای پیش روی آن میپردازیم. هم اکنون دانشگاهها و مسئولین کشور لازم است بر این موضوع احاطه یابند که جامعه از صنعتی شدن به سمت اطلاعاتی شدن در حال تغییر مسیر است. در این جامعه به جای توجه به بازوی نیروی انسانی، به مغز نیروی انسانی توجه میکند. در پایان با معرفی دو راهکار عملی و راهبردی به نظر میرسد که دانشگاهها و مراکز علمی کشور میبایست با تغییرات استراتژی آموزشی و پژوهشی خود، تواناییها، قابلیتها و مهارتهای جدید را نیز در دانشجویان خود به وجود آورند.مسیر و راهکار اول توسعه مهارتهای کسب و کار است، پر واضح است که فارغالتحصیل هر رشتهای اگر به دنبال استخدام در یک شرکت و یاحتی ایجاد یک شرکت مستقل برای خود باشد باید با الفبای کسب و کار آشنا باشد. در این جا باید دقت شود که تخصص ملاک نبوده و لزوم داشتن مهارت بسیار پررنگتر است.

Keywords:

کارآفرینی , آموزش عالی , ایران , دانشگاه