بهبود تدریجی یک واحد ناکارای CCR در مدل بازده به مقیاس ثابت تحلیل پوششی داده ها به صورت دنباله ای متناهی از اهداف میانی

به منظور بهبود عملکرد واحدهای تصمیم گیرنده ناکارا یافتن هدفی کارا دارای اهمیت است. این هدف میزان تغییرات در ورودی ها و خروجی ها را مشخص می کند؛ با اعمال این تغییرات است که کارایی حاصل می شود. مدل های معمول در تحلیل پوششی داده ها همواره مساله بهبود واحدهای ناکارا را در نظر گرفته اند و در این راستا هدفی را به عنوان یک واحد کارا ارایه می دهند. اما در عمل دست یافتن به آن هدف در یک مرحله برای برخی از واحدهای تصمیم گیرنده مشکل و حتی می تواند غیرممکن باشد. به همین دلیل یافتن اهداف میانی از اهمیت فراوانی برخوردار است. بدین ترتیب به جای این که یک واحد تصمیم گیرنده ناکارا در یک مرحله کارا شود، این کار در چند مرحله صورت می گیرد و دراین حالت بهبود به صورت تدریجی حاصل می شود. در این مقاله با استفاده از مدل CCR به ارزیابی کارایی واحدهای تصمیم گیرنده پرداخته می شود و سپس برای هر واحد تصمیم گیرنده ناکارا دنباله ای از اهداف میانی ارایه می شود. حرکت در امتداد این مسیر منجربه از بین رفتن ناکارایی این واحدها می شود.

Keywords:

تحلیل پوششی داده ها , بهبود تدریجی , اهداف میانی , بازده به مقیاس , مدل CCR.